Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1998, Blaðsíða 26
VIÐHORF
Arnór Pétursson. form. Sjálfsbjargar- landsambands fatlaðra:
AUGLÝST EFTIR
GÓÐÆRINU
Arnór
Pétursson
Eg hvorki opna dagblað eða
kveiki á útvarpi eða sjónvarpi
að ekki sé þar verið að skrifa
eða tala um “GÓÐÆRIД í íslensku
efnahagslífi og þjóðfélaginu almennt.
Þar hafa ráðherrar og þingmenn
stjórnarflokk-
anna ekki verið
neinir eftirbátar
annarra í yfirlýs-
ingum, en menn
hafa síðan haft
varann á og sagt
“það verður að
gæta aðhalds og
sparnaðar í ríkis-
útgjöldum.”
---------------- í skjóli “GÓÐ-
ÆRISINS” hafa margar stéttir knúið
fram launahækkanir sem í sumum
tilfellum nema á annan tug prósenta.
Gerðir hafa verið aðlögunar- og
vinnustaðasamningar hjá því opinbera
og hjá ýmsum fyrirtækjum í einka-
geiranum sem hafa fært launþegum
verulegar launahækkanir. Sveitar-
stjórnarmenn og forsvarsmenn fyrir-
tækja og stofnana hafa notað tæki-
færið og hækkað laun sín verulega. A
meðan allt þetta gerist
hafa engar hækkanir
orðið á bótum al-
mannatrygginga og
reyndar tók steininn
úr 1. september s.l.
þegar nýtt frítekju-
mark var ákveðið.
Hækkun þess var
aðeins 4% þegar
launavísitala hækkaði
um 8% á árinu 1997,
en þetta þýðir að
flestallir öryrkjar sem
eru með einhverjar
vinnutekjur eða
greiðslur úr lífeyris-
sjóðum lækka í
greiðslum frá Tryggingastofnun
ríkisins.
Er nú búið að finna breiðu bökin
til að halda ríkisfjármálum innan
réttra marka?
Er nema vona að öryrkjar spyrji:
HVAÐA “GÓÐÆRI” ERU MENN
AÐ TALA UM OG HVAR ER
ÞAÐ?????
Nýlega sá ég haft eftir forsæt-
isráðherra að ákveðnar launa-
hækkanir væru “alveg innan ramma.”
Hver er sá “rammi” og rúmast aðeins
lækkanir á örorkulífeyri og tengdum
bótum innan hans, en hækkanir til
allra annarra?
Nú er utanríkisráðherra og for-
maður annars stjómarflokksins ný-
kominn úr 12 daga ferðalagi um
Afríku til að kynna sér hvernig
þróunaraðstoð Islendinga hefur skilað
sér.
Ekki skal ég efast um að þörf hafi
verið á þessari ferð og víst er það að
Islendingar hafa ekki staðið sig sem
skyldi hvað varðar þróunaraðstoð.
Eg legg til að þegar hann kemur
heim taki hann á sig ámóta ferð um
Frá vígsluathöfn við Elliðavatn. Sjá síðu 33
Island og kynni sér hvernig öryrkjar
fara að því að sjá sér farborða á þeim
lífeyri sem þeim er skammtaður úr
hnefa. Eg efast ekki um að hann hefði
gott af því og ef hann kynnti sér það
ofan í kjölinn þá mun formaður þess
stjórnmálaflokks sem háði síðustu
kosningabaráttu undir kjörorðinu
“Fólk í fyrirrúmi.” örugglega sjá og
skilja að ekki einungis hefur ísland
staðið sig illa í þróunaraðstoð heldur,
ef heldur sem horfir verða öryrkjar á
Islandi að sækjast eftir þróunaraðstoð.
Oryrki er oft gerður algjörlega
fjárhagslega háður maka sínum
I 2. málsgrein 17. gr. laga um al-
mannatryggingar segir: “ Ef aðrar
tekjurörorkulífeyrisþega en lífeyrir
almannatrygginga, bætur samkvæmt
lögum um félagslega aðstoð nr. 100/
1994 fara ekki fram úr 241.347,- kr. á
ári skal greiða uppbót (tekjutrygg-
ingu) að upphæð 343.236 kr. á ári.
Hafi bótaþegi hinsvegar aðrar tekjur
umfram 241.347,- kr. á ári skal skerða
uppbótina (tekjutrygginguna) um
45% af því sem umfram er. Sama
gildir um hjónalífeyri eftir því sem við
á.”
(Feitletrun er af
hálfu undirritaðs og
orðið tekjutrygging
er sett í sviga af und-
irrituðum fyrir aftan
uppbót þar sem þessi
uppbót er í daglegu
tali nefnd tekjutrygg-
ing og í töflum og
skýrslum Trygginga-
stofnunar ríkisins
nefnist hún tekju-
trygging.)
I 2. mgr. 4. gr.
reglugerðar nr. 485/
1975 eru hinsvegar
sett nánari ákvæði
26