Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1998, Síða 28

Fríður hópur og föngulegur í Atlanta.
STÆRSTI SIGURINN
Svo nefnist nýútkomin glæsileg, myndum prýdd bók,
útgefin af íþróttasambandi fatlaðra. Undirtitillinn
er: íþróttir fatlaðra á íslandi í 25 ár. Ritstjóri
þessarar bókar er sá ágæti frumherji íþrótta fatlaðra
Sigurður Magnússon, sem er þarna öllum hnútum
kunnugastur, en Sigurður Á. Friðþjófsson sér um hinn
ritaðatexta. Fremst í bókinni eru ávörp: Forseta Islands,
menntamálaráðherra, forseta ISI og formanns IF. Iþróttir
fatlaðra í árdaga er svo fyrsta greinin og þar kemur fram
að þó heimildir sýni að fyrir ævalöngu hafi íþróttaiðkun
verið ætluð til stuðnings líkamlega fötluðu fólki þá megi
rekja hið eiginlega upphaf íþrótta fatlaðra til miðrar
þessarar aldar.
Sir Ludwig Guttman skrifar um hvers virði íþróttir séu
fötluðu fólki - fyrst og síðast mikilvægur endurhæfingar-
þáttur, mikið gildi fyrir sál og líkama og um leið eru íþróttir
liður í félagslegri samþættingu.
Síðan er á ítarlegan hátt fjallað um aðdraganda að
stofnun Iþróttasambands fatlaðra og kemur þar vel fram
hinn góði hlutur Sigurðar Magnússonar sem verðugt er.
Fyrsta íþróttafélag hreyfihamlaðra var svo stofnað 1974 -
Iþróttafélag fatlaðra í Reykjavík, en fyrsta íþróttafélag
þroskaheftra var stofnað 1978, Eik á Akureyri.
Fyrsti formaður IF var Sigurður Magnússon sem gegndi
formennsku í 5 ár og síðan tók við Ólafur Jensson í
12 ár og nú er Sveinn Áki Lúðvíksson formaður.
Ágæt kynning er svo á hinum fræknu frumherjum og
skulu þeir nefndir hér til sögu. Skal fyrst og fremst frægan
telja Arnór Pétursson sem m.a. greinir glögglega frá
byggingu íþróttahússins glæsilega hér í Hátúni 14.
Ritstjóri getur ekki stillt sig um að endursegja það að
þegar kona Arnórs skoðaði húsið og Ásgeir Guðlaugsson
forstöðumaður spurði hvernig henni litist á: Þetta er
geysilegur munur frá því við vorum með þetta uppi í
hjónarúmi.
Þá eru viðtöl góð við Gísla Halldórsson fyrrum forseta
ÍSÍ, virkan hvata- og áhugamann um íþróttir fatlaðra, Eddu
Bergmann sem stofnaði Trimmklúbb Eddu m.a., Erling
Þ. Jóhannsson sundþjálfara, en sundárangur fatlaðra
íþróttamanna hér frábær, Sonju Helgason sem m.a. byggði
upp íþróttastarfsemi í Bjarkarási, Magnús B. Einarsson
endurhæfingarlækni á Reykjalundi sem átti drjúgan þátt í
að koma á heilsusporti svokölluðu á Reykjalundi.
Iþróttirnar gera kraftaverk fyrir þetta fólk, segir Magnús.
Þá er viðtal við Magnús H. Ólafsson íþróttakennara og
sjúkraþjálfara sem var ráðunautur ISI við uppbyggingu
íþróttastarfs fatlaðra á sínum tíma og að lokum er viðtal
við Elsu Stefánsdóttur margfaldan borðtennismeistara með
meiru enda setið í stjóm Iþróttafélags fatlaðra í Reykjavík
frá byrjun og einnig hún talar um að íþróttir geti gjört
kraftaverk.
Vönduð kynning er svo á aðildarfélögum
íþróttasambands fatlaðra en þau eru hvorki meira
né minna en 22. Til frekari fróðleiks eru þau talin upp
hér:
íþróttafélag fatlaðra í Reykjavík - 1974
Iþróttafélagið Akur, Akureyri - 1974
íþróttafélagið Eik, Akureyri - 1978
íþróttafélagið Björk, Reykjavík - 1978
Iþróttafélag heyrnarlausra, Reykjavík - 1979
íþróttafélagið Ösp, Reykjavík - 1980
íþróttafélagið Gáski, Skálatúni - 1982
íþróttafélagið Hlynur, Kópavogshæli - 1983
íþróttafélagið Gnýr, Sólheimum - 1983
íþróttafélagið Tjaldur, Tjaldanesi - 1984
íþróttafélagið Örvar, Egilsstöðum - 1985
íþróttafélagið Viljinn, Seyðisfirði - 1985
íþróttafélagið Suðri, Selfossi - 1986
íþróttafélagið Snerpa, Siglufirði - 1987
Iþróttafélagið ívar, ísafirði og nágrenni - 1988
Iþróttafélagið Ægir, Vestmannaeyjum -1988
Bocciadeild Völsungs, Húsavík - 1990
28