Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1998, Blaðsíða 31

Á Ieið í afmælisveizluna.
Frá Legolandi.
Þetta var mjög góð ferð og
þó ég reyndi þá gæti ég ekki
fundið að neinu. Eg er eins
og þú hefur tekið fram í
samráðsnefndinni - sjö
manna - og vil segja það að
það er mjög mikilvægt að
mega þannig vera með í
ráðum um hvaðeina.
Eg hefi haft mjög gaman
af þessu nefndarstarfi. Eg
verð að koma því að að
hann Tryggvi er einstakur
fararstjóri. Til útlanda hefi
ég komið áður, til Noregs
fyrir einmitt réttum 17
árum og svo til Spánar, var
á Benidorm. Ég segi nú
eins og Hildimundur að
mér þótti heimsóknin í
Legoland alveg frábær en
það mun vera um 30 ára
gamalt. Þarna sigla skip úr
kubbum á vatninu, flugvél-
ar eru á flugbrautum o.s.frv.
Svo var þarna alvöru foss
sem mér kom á óvart, því
ég hafði nú ekki búist við
fossum á Jótlandi. Lands-
lag allt þarna er mjög fall-
egt.
Mér þóttu allar ferðirnar
frá Egmont mjög skemmti-
legar. Sumarhúsin þarna
sem við höfðum til umráða
vom einstaklega vel útbúin,
við vorum 6 í hverju. Svo
var þessi fína afmælisveisla
úti - annar í afmæli - og þar
voru ýmis heimatilbúin
atriði. Ég las þar upp köku-
uppskrift með tvíræðu
ívafí, enda húsmæðraskóla-
gengin og hafði æfingu í
upplestri frá vist minni hjá
Kjuregei Alexöndru. Einn-
ig lét ég nokkra brandara
fjúka með, en ég hefi gam-
an af að lesa upp og koma
fólki til að hlæja.
Já, þetta var yndisleg
ferð og allir samtaka um að
skemmta sér vel.
s
Irabbi á eftir kom fram
að talið er að endar nái
saman og Tryggvi vildi sér-
staklega koma því að að
styrkurinn frá Öryrkja-
bandalaginu hefði farið
beint til íbúanna.
Öll voru þau sammála
um að fyrirkomulagið með
tengiliðina hefði verið til
fyrirmyndar. Ferðalangam-
ir komu svo heim 18. júlí
sælir yfir ferðinni og heim-
komunni um leið, allir heilu
og höldnu, ferðin í raun
glæsilegt sýnishorn af því
hvað er mögulegt í þessum
efnum sem öðrum ef allt er
undirbúið sem allra best og
fyrir öllu séð áður en í för
er lagt. Það er við hæfi að
ljúka þessu stutta ágripi af
ferðasögu með frásögn
Guðnýjar Öldu af minnis-
stæðu atviki. “Mér þótti
fallegt þarna, skógurinn
alveg niður að sjó. Ég
vaknaði við þennan fjöl-
breytta fuglasöng, var raun-
ar með skrítið suð í eyrum
eftir flugið, en einn fugl
söng þó sýnu hæst og ein-
kennilegast. Þegar að var
gáð reyndist þetta vera
ugla.”
Ein minning af mörgum
eftirminnilegum úr þessari
ágætu ferð sem ylja mun
hverjum ferðalanga í fram-
tíðinni.
Enn og aftur er Sjálfs-
bjargarheimilinu og öllum
þar óskað til hamingju með
aldarfjórðunginn og far-
sældaróskir um framtíð alla
fylgja hér með. H.S.
Hlerað í hornum
Einu sinni var maður gestkomandi á
bæ einum og fékk sér heldur betur af
landabirgðum húsbóndans, kastaði
öllu upp í klósettið, sturtaði niður, en
varð þess þá áskynja sér til skelfingar
að fölsku tennurnar voru farnar veg
allrar veraldar. Hann bar sig upp við
bónda, en hann sagðist kunna ráð við
þessu, hann ætlaði að nota sína kraft-
miklu haugsugu og síðan skyldi gestur
bara vera við ræsisopið og tennurnar
mundu birtast. Allt var sett í gang og
tennurnar skiluðu sér, en þegar bóndi
sagði síðar frá bætti hann við: “En
mest var ég hissa þegar hann kom frá
ræsinu með tennurnar uppi í sér. En
hann gat nú hafa skolað af þeim”.
Á Stöð 2 var frá því sagt að hin ein-
ræktaða ær, Dollý hefði eignast lamb.
Mörgum þóttu þó enn meiri tíðindi
þegar sagt var að lambið hefði hún
eignast með skozkum fjallasauð.
***
Unga parið var á leið til kirkju til að
ganga í hjónaband, prúðbúin að sjálf-
sögðu. Þau lentu hins vegar í bílslysi
og létust bæði. Þau komu svo til
himna og fóru í biðröðina hjá Sankti
Pétri og þegar að þeim kom spurðu
þau Pétur hvort þau gætu ekki látið
gifta sig þama inni, þeim þætti svo
leiðinlegt að vera ógift enda ætlað að
bæta lir því þegar svona fór. Pétur
bað þau doka við og fór innfyrir, svo
leið og beið og alltaf lengdist bið-
röðin. Eftir tvo daga kom hann til
baka móður og másandi og sagði að
þetta væri hægt og þau skyldu fara
inn. En eitthvað höfðu þau nú hugsað
ráð sitt þarna í biðröðinni því nú
spurðu þau hvort ekki væri hægt að
fá skilnað þarna inni ef svo bæri undir.
Pétur varð öskugrár í framan af bræði,
grýtti bókinni frá sér og stappaði
fótum á skýinu: “Það gekk nú nógu
illa að finna prest þama inni, þó maður
þurfi nú ekki að fara að leita að
lögfræðingi”.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJAB ANDALAGSINS
31