Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1998, Blaðsíða 37

að minna uggaþjóð á svengd sína.
Kannski var hann að hlusta. En við
börnin vorum þögul. Hið eina sem
heyrðist var hávaðinn í stelkunum,
sem gerðu sitt besta til að sýnast veik-
burða og gott ef ekki vængbrotnir, en
þeim leikhæfileikum var svo sannar-
lega sóað á sexmenningana á árbakk-
anum. Fuglarnir róuðust svo smátt og
smátt og við hættum að taka eftir
þeim.
Eg var orðinn votur í fætur. Hafði
farið upp fyrir í mýrinni. Gúmmí-
skórnir voru svo lágt sniðnir eftir
venju skósmiðsins. Eg hugsaði að
þetta væri vonlaust. Enginn fiskur
mundi taka beitu í svo mórauðu vatni,
þar að auki var þetta engin veiðiá þótt
stöku sinnum mætti sjá nokkrar
bröndur við bestu skilyrði.
En allt í einu svignaði hin langa,
enska stöng og það söng í hjólinu
þegar línunni var rykkt út af því. Ég
man að við börnin urðum gripin
æsingi en fullorðnu mennirnir héldu
ró sinni. Veiðimaðurinn reisti stöng-
ina varlega og aðgætti bremsuna á
hjólinu. Ég man að félagi hans sagði
við hann að vonandi væri þetta ekki
gaddavírsflækja. Það kom brátt í ljós
að þetta var enginn gaddavír, því allt
í einu stökk stór fiskur upp úr ánni
um 30 metrum fyrir neðan okkur. Það
þarf ekki að orðlengja það, að þarna
landaði hinn blindi veiðimaður lang-
stærsta fiski sem nokkurntíma hefur
komið úr þessari litlu á. Hann dró
hann eftir stutta baráttu inn í lítið srki
rétt hjá nesinu, og ég man að ég hugs-
aði að hann þekkti árbakkann afar vel.
Hann stóð fyrir hugskotssjónum hans
jafn greinilega og hann var fyrir aug-
um okkar sjáandi. Fiskurinn var
urriði, 6-7 punda, og svona eftir á að
hyggja hefur þetta sennilega verið
niðurgöngufiskur.
egar veiðimaðurinn var búinn að
losa úr fiskinum þá rétti hann sig
upp og um varir hans lék dauft bros.
Bros manns sem í áratuga myrkri dró
torveiddan fisk úr dimmum straumi
árinnar. Það var verðugur andstæð-
ingur. Maður og fiskur í myrkri báðir
tveir.
Ég hef nú komið þessari stuttu
frásögn á blað, en hún hefur kúrt
einhversstaðar í barnsminninu í 45 ár.
Ef þú skilur hana á sama hátt og
ég, þá er vel. Ef ekki, þá vona ég að
þér hafi samt ekki leiðst hún mjög
mikið.
Hitt get ég sagt þér, að þessi blindi
maður sem lét fötlun sína ekki ráða
nema mátulega miklu, átti eftir að
afreka margt í lífinu. Hann átti eftir
að koma mörgum börnum á legg.
Hann átti eftir að stofna og reka stórt
fyrirtæki og hann átti eftir að veiða
marga laxa í frægum ám. Þó hefur
þessi fiskur ef til vill verið honum
mikilvægastur. Þennan dag sá hann
ljósið. Eftir þennan dag var bursta-
gerðin aðeins minning.
s
Eg fer nú að slá botninn í þetta
bréf. Ég vona að þú sláir ekki
slöku við æfingarnar því árangur
kemur aldrei af sjálfu sér.
í þínu tilfelli er ekki verið að drepa
tímann, heldur verja tímanum eins og
einn kennarinn segir. Hver stund sem
þú verð til að styrkja líkama og sál er
sérstök, og hún kemur aldrei aftur.
Þessvegna verður að nota hana mjög
vel. Hún er tækifæri til að leiðrétta
villu í forritinu.
Þinn vinur.
Á.J.
Bæklingur um
táknmálstúlkun
✓
Isíðasta tölublaði, vorblaðinu, var
hér gerð grein fyrir bæklingi
Samskiptamiðstöðvar heyrnarlausra
og heyrnarskertra um rittúlkun . Þá
láðist að gera grein fyrir hinum bækl-
ingnum sem er um táknmálstúlkun,
glöggur og skýr með öll atriði sem
rnáli skipta s.s. hinn er.
Hann skiptist í nokkra þætti: tákn-
málstúlkun, góð ráð, staðsetning
túlks, undirbúning, nokkrar vinnu-
reglur, túlkaþjónustu og svo almennar
upplýsingar.
Athygli er vakin á því að tákn-
málstúlkun sé sérhæft verkefni sem
krcfst menntunar á háskólastigi í tákn-
máli og túlkun, viðurkenning fæst
ekki fyrr en að loknu yfirgripsmiklu
mati. íslenskukunnátta góð skilyrði
einnig. Minnt er á hið mikla andlega
og líkamlega álag, strangar siðferð-
isskyldur þ.m.t. algjört hlutleysi svo
TÁKNMÁLS
TULKUN
ö
Samskiptani iðstiið huyrna rlausra
og heyrnarskertra
og skilning á samfélagi og menningu
heymarlausra.
Panta þarf túlk með helst viku
fyrirvara, segir í góðum ráðum. Tala
þarf beint til hins heyrnarlausa, tala
þarf skýrt með eðlilegum styrk og
venjulegum hraða. Góð ráð um
túlkun í skóla, af töflu og af glærum.
Varðandi staðsetningu segir m.a.
að við kennslu sé best að túlkur
sé sem næst kennara þannig að not-
andinn sjái túlk, kennara, töflu og
myndvarpa samtímis. Best er að ekk-
ert sé á hreyfingu aftan við túlkinn.
Góður undirbúningur er hin mesta
nauðsyn, góðan fyrirvara þarf að hafa
á því að fá hvers konar efni sem flutt
er. í nokkrunr vinnureglum segir m.a.
að allt skuli túlkað sem sagt er, túlkur
hlutlaus með öllu og er bundinn þagn-
arskyldu.
Túlkaþjónustan býður upp á sam-
skipti milli heyrnai'lausra og heyrandi,
fá má túlka sem vald hafa á snerti-
túlkun fyrir daufblinda og millitúlkun
fyrir þá sem ekki tala hefðbundið
táknmál. I almennum upplýsingum
eru kynntar helstu stofnanir og félög
sem heyrnarlausa og heyrnarskerta
varðar mest um.
Umsjónarmaður túlkaþjónustu er
í síma 562-7702 eða 562-7738.
Glöggur og góður bæklingur sem
tekur á því sem helst skiptir máli og
er Samskiptamiðstöð til nrikils sóma.
H.S.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
37