Víkurfréttir - 16.04.2020, Blaðsíða 27

Ekki á listanum og
meinað að fara með
Snemma næsta morgun héldum
við af stað. Skammt frá hótelinu var
stoppistöð þar sem allir áttu að vera
sóttir með rútum til að fara á flug-
völlinn. Það var margt um mann-
inn og fólk á vegum Þýskalands og
Frakklands sáu um að hleypa ferð-
löngum inn í rúturnar. Þegar röðin
var komin að okkur kom í ljós að ég
var ekki á listanum og því meinað
að fara með. Þrátt fyrir það hélt ég
ró minni og þar sem flugið á vegum
Frakklands var örlítið seinna voru
þau sótt á eftir Þjóðverjum. Ég,
ásamt franska parinu, rölti til baka
á hótelið þar sem við áttum smá
tíma. Ég ætlaði að reyna að heyra
í sendiráðinu í Kathmandu til að
athuga stöðuna. Ég fékk þær upp-
lýsingar að ekki gengi vel að koma
mér á listann fyrir flugið. Við röltum
aftur á stoppistöðina og tókum eftir
að flestallir voru komnir í rúturnar.
Ég ákvað því að tala við þann sem
virtist vera yfir aðgerðum. Nær-
vera hans var mjög yfirveguð og
ég fékk strax góða tilfinningu. Ég
sagði honum frá stöðunni sem ég
væri í og bað hann um hvort það
væri möguleiki að fá að fljóta með
upp á flugvöll og reyna að komast
með fluginu. Flugið var þegar fullt
eins og við vissum en hann var svo
yndislegur og gaf mér leyfi að fara
með upp á flugvöll. Þvílíkur léttir og
miklir fögnuðir frá hópnum mínum
þegar ég loksins mætti.
Þarna beið ég og
vonaði það besta
Enn var ég ekki komin á lista fyrir
flugið. Ég fékk þó að skrá mig á ein-
hverskonar biðlista. Mér var gert það
ljóst að fjölskyldur með börn, eldra
fólk, Þjóðverjar og Frakkar væru í
forgangi. Tíminn leið hægt og nafna-
kall fyrir flugið hófst. Þarna stóðum
við og krossuðum putta um að ég
kæmist með. Nöfn allra í hópnum
mínum höfðu verið lesin upp og
fengu þau boð að innrita sig fyrir
flugið sem styttist ólmum í. Þrátt
fyrir að líkurnar væru litlar að ég
kæmist með þá vorum við öll mjög
vongóð og ákváðum að kveðjast ekki
þá í annað sinn.
Nafnakallið hélt áfram. Þarna beið
ég og vonaði það besta. Maðurinn
sem hafði verið svo elskulegur og
leyft mér að fara í rútuna gekk til
mín. Hann spurðist fyrir um blaðið
sem ég hafði fyllt út og þurfti að
hafa tilbúið ef ég skyldi komast með
fluginu. Hann bað mig um blaðið og
sagði að það væri miklar líkur að ég
kæmist með. Hann fór með blaðið
Ævintýraför
frá Nepal til Íslands
Fimmtudagur 16. apríl 2020 // 16. tbl. // 41. árg.
VíKurFrÉttir á SuÐurNESJum í 40 ár // 27