Víkurfréttir - 16.04.2020, Side 28

til konunnar sem kallaði upp nöfn
farþeganna. Það leið smástund þar til
nafnið mitt var kallað upp þá lang-
síðust. Ég hljóp inn beint í fangið á
hópnum mínum og mig langaði helst
að gráta úr gleði.
Langt ferðalag framundan
Eins og ég áður nefndi var flugið
upphaflega fullt en þar sem greini-
lega fleiri en við áttu í erfiðleikum
með að ferðast til Kathmandu þá
losnuðu sæti. Langt ferðalag var
framundan til Doha og þaðan til
Frankfurt. Bryndís systir var svo
ótrúlega hjálpsöm að vera í sam-
bandi við borgarþjónustuna hérna
heima og reyna að finna leið til að
komast frá Frankfurt til Íslands þar
sem ég væri föst í flugi næstu fimm-
tán klukkustundirnar. Þegar ég lenti
í Frankfurt var allt klárt og Bryndís
búin að liggja sveitt yfir að finna
flugmiða heim.
Á stigi bugunar
Á stigi bugunar eftir annasama daga
náði ég að hvíla mig á hóteli skammt
frá flugvellinum. Morguninn eftir
var ferðinni haldið til London. Flug-
völlurinn var nánast tómur og allt
gekk nokkuð hratt fyrir sig. Þegar ég
steig um borð tók á móti mér hlý-
legt bros sem ég skynjaði í gegnum
andlitsmaskann. Flugfreyjan heilsaði
mér á íslensku og benti á passann
minn. Mikið var gott að finna fyrir
rótunum sínum og það helltist yfir
mig vellíðunartilfinning. Þessi yndis-
lega flugfreyja hugsaði vel um mig
og við áttum gott spjall sem ég þurfti
svo sannarlega á að halda á þessum
tímapunkti.
Spritt, handþvottur
og maskinn á sínum stað
Aðeins eitt flug eftir! Flugið frá
London og heim gekk vel fyrir sig.
Ég trúði varla að þetta hefði allt
saman gengið upp. Spritt, hand-
þvottur og maskinn á sínum stað á
Ævintýraför
frá Nepal til Íslands
28 // VíKurFrÉttir á SuÐurNESJum í 40 ár
Fimmtudagur 16. apríl 2020 // 16. tbl. // 41. árg.