Spássían - 2010, Blaðsíða 27

27
Hetjur
Kári flytur Bárðarsögu fyrir áhorfendur eins ítarlega og hægt er og kemur víða
við í mann- og tröllalýsingum sínum. Áhorfendur kynnast líka leikaranum
Kára, eða þeirri útgáfu sem birtist á sviðinu, og væntingum fjölskyldunnar til
leikarastarfsins. Kári er, eins og segir á bloggsíðu verksins, sonur nuddarans
Viðars Gylfasonar og kaupkonunnar Drífu Skúla.1 Samskiptum sínum við föður
sinn fléttar hann inn í sögu Bárðar, örlög Helgu Bárðardóttur og ævintýri
sonarins Gests, en samband þeirra feðga, Bárðar og Gests, er ansi brokkgengt.
Bárðarsaga er gamansöm ýkjusaga um samskipti trölla og manna, ævintýraferðir
og kvennafar. Uppsetningin ber þessu vitni og er frjálsleg og fjörug í umgjörð
sinni og stíl. Hetja sækir í sams konar brunn og verkin Mr. Skallagrímsson
og Brák, sem sýnd voru á sama sviði, og er Kári mjög meðvitaður um allan
væntanlega samanburð. Hann bendir þó áhorfendum kankvís á að hann noti
leikmuni sem geri þetta að allt öðruvísi sýningu.
Hetja er fjörug og fyndin sýning í takt við efniviðinn þótt fjörið keyri stundum
fram úr hófi. Kári djöflast á sviðinu í rúman klukkutíma og segir þessi sögu frá
öllum hugsanlegum hliðum með hoppum, klifri, brúðum, hundi, hárkollum og
útvarpi. Hann bregður sér í óteljandi hlutverk, stundum mörg í einu, og gefur
ekkert eftir. Kára tekst best upp þegar hann tekur fyrir lúða- eða lufsulega karla
en kvenpersónurnar hans verða frekar einsleitar og lítið meira en skopmyndin
„karl að leika konu“ með tilheyrandi drafandi rödd og dillandi mjöðm. Elsta
dóttir Bárðar, Helga, stúlkan sem rak á ísjaka til Grænlands og gerðist þar frilla
Skeggja nokkurs, er reyndar skemmtileg undantekning og ein áhugaverðasta
persónan sem dúkkar upp í verkinu. Hún er ákveðin og stolt og saga hennar
í senn gamansöm og harmræn. Kári gerði hana að lifandi persónu og hefði
verið gaman að sjá jafnvel meira af henni. Meira mæðir á Gesti Bárðarsyni sem
rembist við að uppfylla skyldur sínar og standast erfiðar væntingar sérlundaðs
föður. Hann er bara venjulegur ungur maður að gera sitt besta og auðvelt er
að afskrifa slíkar persónur sem einfaldar. Kári nær góðu sambandi við Gest
og kemur örvæntingu hans vel til skila. Persónan „Leikarinn Kári“, þessi sem
nöldrar í ljósamanninum og bölvar nuddaranum föður sinum, er vandasamari í
meðförum og hættir til að verða gaursleg og pirrandi. En þessi innskot eru stutt
því fljótlega er skipt um gír og farið út í hið kómíska, fjöruga og jafnvel innilega.
Það er látið liggja milli hluta hver hin sanna hetja sýningarinnar Hetju er. Er
það Bárður sem fór sínar eigin leiðir, Helga sem krafðist jöfnuðar eða Gestur
sem reyndi að standast væntingar föður síns en samt fyrst og fremst bara að lifa
af? Eða er það kannski leikarinn Kári sem ræðst út í svo metnaðarfullt verkefni í
byrjun ferils síns? Hetjur er þær persónur sem skilja eftir sig verðugar sögur og
á það við í öllum tilvikunum fjórum.

Ásta Gísladóttir
1 http://einleikur.blogspot.com/
Landnámssetrið í Borgarnesi er eitt af athyglisverðustu
leikhúsum landsins. Þar hafa um árabil farið fram
sýningar á einleikjum sem tengjast fornbókmenntunum,
við fádæma vinsældir. Um þessar mundir sýnir
Kári Viðarsson verk sitt Hetju sem unnið er upp
úr Bárðarsögu Snæfellsáss og leikstýrt af Víkingi
Kristjánssyni. Sýningin var upphaflega sett upp á Rifi
sumarið 2010.
á Vesturlandi