Íþróttablaðið - 01.02.1967, Page 28

Kári Árnason, Í.B.A.,
Hermann Gunnarsson, Val,
Ellert Schram, K.R.,
Karl Hermannsson, l.B.K.
Þetta var leiðinlegur leikur, leik-
inn við erfiðar aðstæður, og ísl. liðið
náði sér aldrei á strik. Frakkar sigr-
uðu með 2—0 og skoruðu eitt mark
í hvorum hálfleik.
Landsmótin.
Stjórn K.S.l. hafði yfirumsjón með
framkvæmd allra landsmóta og Bik-
arkeppni á liðnu starfsári.
Mótanefnd K.S.Í. var þannig skip-
uð: Jón Magnússon, formaður, Ingv-
ar N. Pálsson, gjaldkeri og Sveinn
Zo-ga, ritari.
Nefndin skipulagði alla leiki í um-
ræddum mótum og sáu um fram-
kvæmd þeirra í samráði við viðkom-
andi knattspyrnuráð.
Leikir fóru yfirleitt fram á tilsett-
um tíma, samkvæmt leikjaskrá
nefndarinnar, þó varð að færa til
nokkra leiki vegna utanferða félaga
og landsleikja. Er það hið mesta
vandaverk að raða niður öllum þeim
f jölda leikja, sem fram eiga að fara
á hinu stutta keppnistímabili okkar.
Alls tóku 23 aðilar þátt í mótum
þessum með samtals 99 liðum.
Svo virðist sem það sé að verða
hefð, að Islandsmótinu í knattspyrnu
1. deild, ljúki með aukaleik milli
efstu liðanna. Og að þessu sinni
þurfti tvo aukaleiki til að fá úrslit
í mótið. Valur og Keflavík voru jöfn
að stigum eftir leikina 10 með 14
stig hvort félag — og eftir jafntefli
í fyrri leiknum, þar sem Val tókst
að jafna á síðustu mínútunni í fram-
lengingu — sigraði Valur í síðari
aukaleiknum og hlaut þar með sæmd-
arheitið „Bezta knattspyrnufélag Is-
lands 1966“, og eru 10 ár síðan Val-
ur hélt síðast þeim titli. Nokkuð voru
deildar skoðanir um hvort betra lið-
ið sigraði í þessum aukaleikjum. En
eitt er víst. Valur átti bezta liðinu á
að skipa framan af í mótinu — og
náði þá öruggri forustu. Hins vegar
virtist sem þátttaka liðsins í Evrópu-
bikarkeppni bikarhafa hefði slæm
áhrif á leikmenn og einkum þó löng
utanför í sambandi við síðari leik
Vals, en Valur lék gegn Standard
Liege, Belgíu, og vissulega máttu
Valsmenn þakka fyrir jafntefli í
fyrri leiknum gegn Keflvíkingum.
Keppnin í I. deild var mjög jöfn,
svo jöfn, að 4 af 6 liðum deildarinn-
ar höfðu möguleika á því að vinna
íslandsmeistaratitilinn, þegar aðeins
3 leikjum var ólokið. Margir eru á
því, að Keflvíkingar hafi fremur átt
sigur skilið í mótinu, og er þá haft
til hliðsjónar, að Keflavíkur-liðið
sótti mjög í sig veðrið síðari hluta
keppninnar eftir frekar slaka byrj-
un. En ekki ráða síðustu leikir móts-
ins frekar úrslitum en fyrri leikir.
Valsliðið stóð sig mjög vel framan
af og sýndi oft á tíðum skínandi
góða leiki, og á af sömu forsendum
góðar einkunnir skilið. En því verð-
ur ekki neitað, að heppni var fylgi-
fiskur Vals undir lokin. 1 hinum
slaka fyrri úrslitaleik á móti Kefla-
vík var það vissulega heppni Vals að
jafna metin á síðustu mínútu, þegar
enginn átti von á. Um það, hvort
heppni hafi verið með í spilunum,
að Keflavík skyldi ekki skora úr
vítaspymunni undir lokin, má deila.
Valur á afburðamarkvörð, þar sem
Sigurður Dagsson er. Það var vel af
sér vikið af Sigurði að verja víta-
spyrnuna, þó svo, að það sé stað-
reynd, að hún hafi ekki verið nógu
vel framkvæmd af Sigurði Alberts-
syni.
Eftirtektarvert í sambandi við Is-
landsmótið að þessu sinni er það,
hve frammistaða KR var tiltölulega
léleg. 1 upphafi keppnistímabilsins
virtist ekkert lið eins sigurstrang-
legt. Þá var KR nýbúið að fá til
liðs við sig hinn snjalla kappa af
Akranesi, Eyleif Hafsteinsson. Byrj-
unin var slök hjá KR, en aðeins rof-
aði til undir lokin. Tap á móti Kefla-
vík í báðum leikjunum réði úrslitum
um það, að KR hlaut aðeins fjórða
sæti í mótinu.
Frammistaða Akureyringa, sem
hrepptu þriðja sæti, var að mörgu
leyti góð. Sýndi liðið nú jafnari leik
en í undanförnum mótum, og vant-
aði aðeins lítið á, að liðið blandaði
sér í lokabaráttuna. Aðstaða Akur-
eyringa er að mörgu leyti verri en
liðanna sunnan Holtavörðuheiðar að
því leyti, hve seint þeir komast á
æfingavöll á vorin. Það var því
snjallt ráð þeirra norðanmanna að
bregða sér í keppnisför út fyrir
landsteinana rétt fyrir mótsbyrjun,
en eins og menn muna fór liðið til
Noregs og lék þar nokkra leiki. Hafði
þessi för mjög góð áhrif og vann upp
aðstöðumuninn að miklu leyti.
Skagamenn höfnuðu í 5. sæti og
mega muna sinn fífil fegri, því þetta
var eitt lélegasta knattspyrnusumar
þeirra, og máttu þeir raunar þakka
fyrir að halda sæti sínu í deildinni.
Liðið samanstóð af nokkrum „gull-
aldarmönnum", þ.á.m. Ríkharði og
Jóni Leóssyni, og hins vegar ungum
leikmönnum sem komið hafa inn í
liðið smátt og smátt. Þessa ungu
leikmenn skortir flesta knattleikni.
Þróttur hafnaði í botnsætinu og
var þessi útkoma mikið áfall fyrir
reykvíska knattspyrnu, því horfur
voru á því, að Þróttur myndi nú
loksins rétta úr kútnum. Gaf ágæt
frammistaða í Reykjavíkurmóti til-
efni til slíkrar vonar. En allan bar-
áttuvilja vantaði í Islandsmótinu, og
því fór sem fór. Leikmenn Þróttar
eru margir hverjir leiknir, og senni-
lega gætu þeir, hver í sínu lagi, fyllt
stöður hjá hinum I. deildar liðunum,
án þess, að það veikti þau, en það
er önnur saga.
Aðsókn að I. deildinni í ár var
frekar dræm að undanskildum auka-
úrslitaleikjunum, milli Vals og Kefla-
víkur, sem fjárhagslega verða mikil
björg í bú, en brúttótekjur af þeim
voru um 880 þúsund.
Lokastaðan í 1. deild:
L U J T Mörk S
Keflavík 10 6 2 2 21-10 14
Valur 10 6 2 2 20-12 14
Akureyri 10 4 4 2 20-17 12
KR 10 4 2 4 19-13 10
Akranes 10 2 3 5 13-21 7
Þróttur 10 0 3 7 7-27 3
Aukaleikir Vals og Keflavikur 1:1
og 2:1 fyrir Val.
1 2. deild bar Fram sigur úr být-
um — fyrst eftir harða keppni við
Vestmannaeyjar í riðlinum, en hins
vegar var úrslitaleikurinn í deildinni,
við Breiðablik, Kópavogi, léttur fyrir
Fram, sem sigraði með 3—0. Fram
hefur því öðlazt sæti í 1. deild að nýju
eftir eitt ár í 2. deild — og vissulega
á Fram heima í 1. deild og hvergi
annars staðar. Félagið á ungum,
efnilegum leikmönnum á að skipa,
og verður fróðlegt að fylgjast með
liðinu í 1. deild að ári.
28