Íþróttablaðið - 01.02.1967, Qupperneq 50

Einar Bollason fyrirliði KR-inga.
Lokastaða:
1. KR 220 60:34 4 stig
2. ÍR 211 47:46 4 —
3. Á 202 28:55 0 —
Jf. fl. karla:
ÍR—Á 11:3
KR—lR 12:33
KR—Á 10:16
Lokastaða:
1. ÍR 220 44:15 4 stig
2. KR 211 22:39 2 —
3. Á 202 9:21 0 —
M. flokkur kvenna:
Aðeins tvö félög sendu lið, KR og
ÍR. Sigraði lR með 28:18.
2. flokkur kvenna:
Eins og í meistaraflokki sendu
aðeins tvö félög lið í þennan flokk,
UMF Snæfell, Stykkishólmi og KR.
Leiknum lauk með sigri Snæfells, 19
stigum gegn 12.
Alls tóku þátt í mótinu að þessu
sinni 31 lið frá 10 félögum, þar af
8 lið frá félögum utan Reykjavíkur.
Á körfuknattleiksþinginu s..l.
haust, var samþykkt að bæta einu
liði við í 1. deild, þannig að í deild-
inni léku 6 lið. Samþykkt var að
IKF, sem féll niður í aðra deild á
Islandsmótinu 1966, skildi leika gegn
Héraðssambandinu Skarphéðinn,
um hvort liðanna tæki sæti í deild-
inni á Islandsmótin 1967.
Eins og ég sagði í upphafi, þá náðu
körfuknattleiksmenn okkar undra-
verðum árangri á árinu, í keppni við
erlend lið. 1 hvert skipti sem íslenzk-
ir íþróttaflokkar sigra lið frá hinum
stóru og mannmörgu þjóðum, get-
ur það talizt ganga kraftaverki næst
Það er oft hlegið að okkur þegar
við vitnum í höfuðtöluregluna, er
við ræðum um árangur okkar
manna, góðan eða lélegan, í sam-
skiptum okkar við stórþjóðirnar. En
gera menn sér yfirleitt Ijóst, hvað
sá hópur er smár, sem íþróttafólk
okkar er valið úr.
Við höfum nýlega sigrað Dani í
landsleik í körfuknattleik. Innan
vébanda danska körfuknattleiks-
samb. eru 70 fél. með yfir 5000 virka
félagsmenn. KR-ingar léku gegn
Evrópubikarmeisturunum Simmen-
thal frá Italiu og stóðu sig vel. En
þrátt fyrir það, að liðin sem keppa
í körfuknattleiksmeistaramóti Italíu
í vetur, eru samtals 191, þá verður
Simmenthal, eins og mörg önnur
evrópsk lið, að fá ameríska körfu-
knattleiksmenn til að geta staðizt
hina hörðu keppni á alþjóða vett-
vangi.
Manni hlýnaði um hjartaræturnar,
við að sjá leik Kolbeins Pálssonar
gegn Simmenthal í Laugardalshöll-
inni í haust. Þar var fulltrúi íslenzkr-
ar æsku, sem sýndi hvaða árangri er
hægt að ná, með ástundun og dugn-
aði.
Enda þótt Kolbeinn sé lágvaxnasti
leikmaðurinn í landsliði okkar, þá
náði hann þó þeim árangri í þessari
íþróttagrein risanna, að vera kjörinn
íþróttamaður ársins árið 1966.
Islenzka landsliðið í körfuknattleik
er valið úr hlægilega fámennum
hópi. En Kolbeinn Pálsson og pilt-
arnir sem sigruðu Skota, Dani og
hin bandarísku háskólalið, sönnuðu
að unga kynslóðin okkar stendur
ekki jafnöldrum sínum hjá stórþjóð-
unum að baki, nema síður sé. Þrátt
fyrir að hópurinn sé smár, þá eigum
við góðan efnivið. Það hvílir því
mikil ábyrgð á herðum íþróttaforyst-
unnar í landinu, hennar er að sjá
um að þessi efniviður fari ekki for-
görðum.
En gegnir forystan þessu hlutverki
sínu sem skyldi? Ná íþróttafélögin
til allra unglinga með starfsemi
sína? Er ekki þegar of þröngt á
básnum hjá flestum hinna stærri fé-
laga ? Er ekki grundvöllur fyrir
stofnun fleiri íþróttafélaga, svo að
það verði pláss fyrir alla unglinga,
líka þá, sem aldrei komast í meist-
araflokk eða landslið.
Enda þótt þessar spurningar hafi
vaknað, þegar ég var að hugsa um
körfuknattleikinn á árinu 1966, þá
eru þær alls ekki bundnar við körfu-
knattleiksíþróttina eina, heldur eiga
allar íþróttagreinar hér hlut að máli.
50