Íþróttablaðið - 01.12.1986, Qupperneq 59

r r
AR I
LANDSUÐI
— Knattspyrnukappinn Ríkharður Jónsson
sóttur heim.
Texti: Hörður Hilmarsson.
Fyrir þá sem ekki þekkja íslenska
knattspyrnusögu áranna frá 1946 fram
til ársins 1965 er nauðsynlegt að
kynna Ríkharð Jónsson örlítið, en þrí-
tugum knattspyrnuáhugamönnum og
þaðan af eldri finnst slíkt fásinna hin
mesta. Rikki eins og hann var kallaður
af alþjóð var barn síns tíma — stjarna
gærdagsins, markaskorari, Iandsliðs-
fyrirliði og óneitanlega einn besti
knattspyrnumaður sem ísland hefur
alið.
Hann var meðal leikmanna í fyrsta
landsleik íslendinga 1946 gegn Dönum
og hann var einnig með tuttugu árum
síðar. Þá tæplega 36 ára gamall og
hafði leikið 33 af fyrstu 40 landsleikj-
um íslands. Oftast var hann fyrirliði á
leikvelli — 24 sinnum fyrirliði lands-
liðsins. Aðeins Jóhannes Eðvaldsson
hefur oftar borið þann titil.
Eftir að ferlinum lauk tók þjálfun
við. Fyrst naut ÍA góðs af kunnáttu
Rikka og síðan landsliðsmenn allir er
hann varð landsliðþjálfari. Nú er hann
að mestu hættur afskiptum af knatt-
spyrnu en áhuginn er enn mikill og
lætur hann sig sjaldan vanta er ÍA-liðið
spilar. Hann var í góðu skapi er blaða-
maður íþróttablaðsins bankaði upp hjá
honum að morgni 1. september. Liðið
hans ÍA hafði unnið Fram í úrslitaleik
bikarkeppni KSÍ kvöldið áður og Rikka
fannst það góður sigur og verðskuld-
aður. En hver er skýringin á hinni
miklu velgengni Skagamanna á knatt-
spyrnusviðinu?
„LEK 5 LEIKIEINA
VIKUNA, EINN
LANDSLEIK"
„Margir halda að það sé nauðsyn-
legt að hafa góða yngri flokka til að ná
upp góðum meistaraflokki en þetta er
ekki alls kostar rétt. Það er nauðsyn-
legt fyrir félagið sem slíkt, félgasstarf-
ið, að hafa góða yngri flokka en ekki
beinlínis fyrir meistaraflokkinn. Það er
yfirdrifið nóg að 2-3 góðir leikmenn
komi upp úr yngri flokkunum á ári
hverju. Meginmálið er að fá góða leik-
menn og halda þeim saman í nokkur
ár, mynda kjarna. Þá þurfa ungu strák-
arnir að verða mjög góðir til að komast
að — betri en þeir sem fyrir eru. Uppi-
59