Íþróttablaðið - 01.04.1987, Side 18

ívar Webster
Málið var að þeir vildu mann eins og
Danny Shous, mann sem gat skorað
upp í 50 stig í leik. Ég er miðherji og
get skorað þetta 25 til 30 stig í leik og
hirt annað eins af fráköstum og blokk-
að 10-12 skot í leik. Við spiluðum í
Reykjavíkurmótinu fyrst eftir að ég
kom til félagsins. Jón Sigurðsson var
meiddur á þeim tíma og gat ekki spilað
og því var öll pressan á mér. Við töpuð-
um tveimur leikjum en mér gekk engu
að síður ágætlega í þeim. Ég sá að í
öðrum þessara leikja hirti ég yfir 30
fráköst, skoraði um 25 stig og blokkaði
10-11 skot og þetta var svipað í öðrum
leik á eftir. En ég var greinilega ekki sá
spilari sem þeir vildu svo að ég einfald-
lega skipti um félag. KR er gott félag
og þó þeir hafi ekki getað notað mig á
sínum tíma getur vel verið að þeir hafi
þörf fyrir mann eins og mig í dag.“
SAGÐIAÐ ÉGGÆTI
EKKI SPILAÐ
KÖRFUBOLTA
Ég man að á þessum tíma skrifaði
einn af íþróttafréttamönnunum í
Reykjavík það um mig að ég gæti ekki
spilað körfubolta. Ef ég hef ekki sýnt
það á þessum sjö árum sem ég hef ver-
ið hér, að ég geti spilað körfubolta, þá
ætti ég að fara að snúa mér að golfinu
eða einhverju slíku.“
— Þú fórst frá KR til Skallagríms í
Borgarnesi. Hvernig var að vera þar?
„Það var ágætt að búa í Borgarnesi.
Auk þess sem ég þjálfaði og spilaði
með meistaraflokki félagsins var ég
þjálfari 6 annarra flokka. Þetta var samt
mjög erfiður tími. Ég vann frá kl. 8 á
morgnana til 4 á daginn og síðan tóku
æfingarnar við. Ég gleymi því aldrei
þegar ég mætti á fyrstu æfinguna hjá
stelpunum. Þegar ég opnaði hurðina
inn í saiinn stóðu 35 stúlkur fyrir fram-
an mig tilbúnar á æfingu. Það var rosa-
legt fyrir mig sem kunni ekki orð í ís-
lensku. En ég kunni fljótlega mjög vel
við mig. Þetta er lítill bær og fólkið er
mjög vinalegt. Það er enginn grund-
völlur fyrir góðan meistaraflokk í Borg-
arnesi. Þegar ég var búinn að þjálfa
unga leikmenn upp í meistaraflokk
fóru þeir suður í skóla og hófu að leika
með liðum í Reykjavík. Þegar mér varð
þetta ljóst og sá fram á það að ég fengi
enga samkeppni sjálfur, ákvað ég að
fara suður aftur og leika með liði þar.“
— En af hverju urðu Haukar fyrir
valinu?
„Ég hafði samband við KR og Hauka
og gerði þeim grein fyrir því að ég vildi
spila fyrir sunnan. Ég veit ekki hvort
að KR hafði mikinn áhuga á mér en
það atvikaðist þannig að ég fór til
Hauka. Ég hafði séð þá spila og þetta
ár unnu þeir 2. deildina og í liðinu
voru margir ungir og efnilegir leik-
menn. Ég sagði við sjálfan mig, Haukar
er lið sem á framtíðina fyrir sér og
þangað fer ég. Og ég er viss um að ég
gerði rétt með þeirri ákvörðun."
VARÐ AÐ SITJAUPPIÍ
ÁHORFENDAPÖLLUM
— Hvernig var tíminn með Hauk-
um?
„Hann var mjög góður að undan-
skildu árinu sem ég mátti ekki spila
með liðinu. Ég þurfti að gera mér að
góðu að sitja uppi í áhorfendapöllum
fyrsta árið sem Haukar Iéku í Úrvals-
deild. Ég var ólöglegur með liðinu
vegna þess að útlendingar voru bann-
aðir það árið. Ég talaði við þá hjá ÍSÍ
og þeir sögðu mér að allir þeir sem
höfðu búið hér á landi í einhvern tíma
og borgað skatt til ríkisins eins og ég
hafði gert í 2-3 ár væru löglegir með ís-
lenskum félagsliðum. Nú og þá var ég
giftur íslenskri konu og átti með henni
barn. En þeir hjá KKÍ höfðu aðrar regl-
ur og þvi varð ég að láta mér nægja að
æfa með Haukum og sitja síðan sem
áhorfandi í leikjum. Þetta var hræðileg-
ur tími og það versta sem hefur komið
fyrir mig. Síðan spilaði ég með liðinu
keppnistímabilin '84-85 og '85-86 og
við unnum bikarkeppnina bæði árin en
urðum að Iáta okkur lynda annað sæt-
ið í Úrvalsdeildinni þau ár. Að vinna
bæði árin var frábært en takmark mitt
er að spila í liði sem vinnur Úrvalsdeild-
ina, áður en ég legg skóna á hilluna.
Að öllu forfallalausu á ég eftir að spila
körfubolta næstu 6-7 árin.
DÓMARARNIR
BJÖRGUÐU
NJARÐ VÍKINGUM
Við vorum mjög nærri því Haukarnir
að vinna Úrvalsdeildina '84-85. Við
unnum Njarðvíkinga í Njarðvíkum og
fengum þá síðan heim í seinni leiknum
ívar Webster ásamt lærisveinum sínum.
í úrslitunum. En þeir unnu okkur í
Hafnarfirði og einungis fyrir það að
dómarar leiksins voru búnir að koma
mér út af með 5 villur á fyrstu mínútu
síðari hálfleiks sem var mjög ósann-
gjarnt. Ég fékk 4 villur í fyrri hálfleik
og um leið og ég steig inn á gólfið í síð-
ari hálfleik fékk ég 5. villuna. Ég er
sannfærður um það ef ég hefði getað
spilað allan leikinn hefðum við unnið
og orðið meistarar. Við töpuðum svo
þriðja leiknum sem fram fór í Njarðvík-
um og þeir unnu deildina. Þetta voru
tvö bestu liðin á þessum árum enda
með tvo af bestu þjálfurum landsins,
þá Einar Bollason og Gunnar Þorvarð-
arson sem eru landliðsþjálfarar í dag.“
LANGAÐIAÐ ÞJÁLFA
AÐNÝJU
— En hvað var það sem fékk þig til
að koma til Akureyrar?
„Mig langaði að breyta til og fara að
þjálfa að nýju. Ég verð ekki ungur að
eilífu. Ég fór því að líta í kringum mig
og skoða hvaða lið væri fýsilegt að
þjálfa. Ég hafði mikinn áhuga á því að
reyna að endurtaka ævintýrið með
Haukum. Þeir voru í 1. deild þegar ég
kom til liðs við þá. Það er margt líkt
með Haukum þegar ég kom til Hafnar-
fjarðar og Þór á Akureyri í dag. Bæði
liðin með unga og efnilega Ieikmenn.
18