Bændablaðið - 10.09.2020, Blaðsíða 55

Bændablaðið | Fimmtudagur 10. september 2020 55
Í sumar var undirritaður í hóp
með tíu öðrum í skemmtiferð á
mótorhjóli um sveit á Vesturlandi
þar sem sá sem kunnugastur var
leiddi hópinn, stoppaði reglulega
og sagði sögur. Það vakti athygli
mína að á einum stað var skilti
sem varaði við gangandi umferð,
en að sögn fararstjóra fór þessi
bær í eyði fyrir mörgum árum,
en á öðrum stað voru útihús og
íbúðarhús beggja vegna við veg
og ekkert skilti sem varaði við að
þar væri mögulega fólk á ferð,
en þar lá hundur í leyni og stökk
fram í átt að okkur og gelti.
Akstur okkar var í alla staði til
fyrirmyndar (vorum að njóta en ekki
þjóta), en þrátt fyrir lítinn hraða og
einstaklega lágvær mótorhjól fældust
tvö hross mótorhjólin við þennan
bæ sem hundurinn hrekkjótti var
á. Ástæðan var einföld, hestunum
var beitt í vegkantinn og einn lítill
rafmagnsstrengur átti að halda þeim
frá veginum. Annað hrossið fældist
og byrjaði að hlaupa og samkvæmt
eðli hesta hljóp hitt hrossið líka
stefnulaust í gegnum girðingu, yfir
grindahlið og hvarf sjónum okkar
(sennilega bæði skelfingu lostin yfir
þessum 11 mótormerum sem þau
höfðu sennilega aldrei áður séð).
Ekki gera allir sér grein fyrir
hættunni að beita hestum í
vegkanta
Þann 12. júlí 2012 var grein í
Lesendabás Bændablaðsins eftir
undirritaðan sem bar fyrirsögnina
„Hestar í vegköntum“. Þessi grein
var forsmekkur af forvarnapistlum
þeim sem undirritaður hefur haft
umsjón með hér í blaðinu síðan
2013. Í áðurnefndri grein er vitnað til
Ólafs Dýrmundssonar (fyrrverandi
landnýtingarráðunautar) um að
engar skepnur eigi að vera lausar
á því auða svæði sem girðir af
vegi, en að sama skapi telji hann
að Vegagerðin eigi að sjá um að slá
gras á þessu afgirta svæði. Ástæða
vegkantabeitar er hjá sumum til að
losna við hátt gras í vegkanti.
Lagalega hliðin
og hlutverk lögreglu
Í áðurnefndri grein var leitað álits
lögfræðings Bændasamtakanna,
Elíasar Blöndal Guðjónssonar, en
hann vildi beina þeim tilmælum til
bænda að athuga tryggingarstöðu
sína vegna skaðabótaskyldu sem
gæti hlotist af vegkantabeit. Einnig
athugaði ég hvort lögreglan væri
upplýst um að þetta mætti ekki og
hafði samband við tvo lögreglumenn
sem báðir hafa starfað í fleiri en einu
umdæmi. Annar þeirra hafði vegna
vinnu sinnar komið að svona kvörtun
þar sem hestum var beitt í vegkant.
Hann kynnti sér lög og reglur um
skepnur við vegi og eftir þann lestur
var hans skilningur að hestar yrðu
að vera a.m.k. 15 metra frá vegi og
í framhaldi lét hann viðkomandi
færa girðingu samkvæmt því. Hinn
lögreglumaðurinn hafði ekki komið
að neinu svona máli og vildi sem
minnst tjá sig um þetta mál.
Var lögreglan óafvitandi að láta
hafa sig af fíflum?
Þegar við félagarnir 11 komum
út af fáförnum sveitaveginum inn
á malbikaðan aðalveginn beið
okkar þar lögreglan. Við höfðum
verið kærðir, allir skrifaðir niður,
nafn, kennitala, ökuskírteinis-
númer. Ég gat ekki annað en
brosað, af hverju er lögreglan að
láta hafa sig af fíflum, eyða tím-
anum í svona fíflaskap, eða vita
þeir ekki hverjar reglurnar eru?
hugsaði ég. Daginn eftir var hr-
ingt og okkur tjáð að kæran væri
látin niður falla. Það sem mér
sárnar mest er að hvorki sá sem
yfir hestunum réð né lögreglan
væru með reglurnar á hreinu því
að ef einhver okkar hefði slas-
ast hefði umráðamaður hestanna
verið skaðabótaskyldur í eigin
persónu eða í gegnum tryggingar-
félag sitt.
ÖRYGGI – HEILSA – UMHVERFI
KROSSGÁTA Bændablaðsins
Lausn á krossgátu í síðasta blaði
Hjörtur L. Jónsson
liklegur@internet.is
Smáauglýsingar 56-30-300
HRYGGÐ
DVERG-
LILJA S HITA V SKRJÓÐUR
KOLL-
STEYPA
UPPFYLLA H
SPLANTAHARPIX K O L L A B E R STRUNS
YM R R A RÁNDÝR R E F U R
NNÆGI-LEGA Ó G ÓSKÓRÓNA M Y N N I
K
GNÆFA
HRÆRI-
GRAUTUR S K A G A MIKLU G
H GLAMPI
ÍÞRÓTTA-
FÉLAG
ODDUR H A U K A R FEIKNA L
TVEIR EINS
BÍSA S S
FRJÁLSANEITA
JÍ RÖÐLEIKUR
HALD
U
E S T A DREIFABÖGGLA S Á BYLGJAST Ý F A S T AFLANDS-VINDURF
S K Ö R P STIKK-PRUFA S Ý N I ÁHALDKRYDD T Ó LBEITT
L I N K A HÖNDLA S
MÆLI-
EINING
RÓL A M P E R A
SLEN
STAKUR
I N N
FUGLA-
HLJÓÐ
MISBJÓÐA K V A K
LÖSKUN
ÁVÖXTUR B I L U NE
H RÓ ATVIKASTRISPA S K E GORTA R A U P A VERNDA D
N E K T A R KVK. NAFNÞRÁ E R L A LÖNGTRÉ H ÁGUÐAVEIGÞRÆTU
E I L U VETT-VANGUR S V I Ð LALLÁTT R Ö L TD
T
A
R
Ð
Ó
R
Ð
A
BYRGING
K
L
A
O
N
K
SVERFA
U
R
N
A
HARMUR
S
S
P
Ú
A
TFYLLINGMÝRASPÓI
J
H
Ö
FU
N
D
U
R
B
H
•
B
R
A
G
I@
TH
IS
.I
S
•
K
R
O
SS
G
A
TU
R
.G
A
TU
R
.N
ET
136
NEI, ÞAÐ ER EKKI LEYFILEGT!
Þegar hestar eru hvíldir væri öruggara fyrir vegfarendur að vera með þá fjær vegi en þarna er gert þar sem einn lítill
rafmagnsstrengur átti að halda þeim frá veginum. Aðvífandi umferð getur valdið hræðslu hjá stóðinu.
Víða má sjá ummerki um vegkantabeit.
EIGIND
ÞUNGUÐ
HINDRA FYRR-NEFNDUR
KÍKTU
GRÍPA
HALLAMÁL
BAUJA
FAT
TILDUR
KIRTILL
HLJÓÐFÆRI
HREYKJA
EMBÆTTI
SKOKK
NETTVAXIN
LÍKAN
FORÐI
VÉLA
VIÐ-
BURÐUR
TVEIR EINS
KLÍNA
HLJÓÐFÆRIHÁRFLÓKI
LÓUKVAK
VILJI
TITILL
ÍÞRÓTTA-
FÉLAG
PAKKHÚS
ÓTRYGGUR AFSAL
ÁSTUNDUN
FRESTUR
SVEIPIR
ÓÞEKKUR
FUGL
KK NAFN
MONT
DÝ
NÚMER
SAMSULL
PASSA
SJÓNAR-
VOTTA
REYNDUR
MÆLTI
LIÐ
LÓ
DRÁPA VELTA
SAGGI
GÆLUNAFN
TVEIR EINS
ÞAKSKEGG
NÚLL OG
NIX
HVATNING
ÞJÁLFUN
ROMSA
NÓTA
VIÐ-
KVÆMUR
BYGGJA
ERGHVIÐA
KEPPANDI
H
Ö
FU
N
D
U
R
B
H
•
B
R
A
G
I@
TH
IS
.I
S
•
K
R
O
SS
G
A
TU
R
.G
A
TU
R
.N
ET
137