Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Page 18

maski sé allt sem þarf. hugsa til auðbjargar á klaustri … hvað ætli hún sé með í
sínum einkabíl?
nú fer ég alveg að verða komin heim, búin að vera 45 mínútur á leiðinni, enda
færið gott og veðrið einnig. reykjanesbrautin er sem betur fer oftast greiðfær enda
beinn og breiður vegur mestalla leið. Mér er hugsað um tímann, hann er mikilvægur
og skiptir miklu máli varðandi hvort lífshættulega veikur sjúklingur lifir flutninginn
af og hvað máttleysið heltekur mann þegar maður sér að sjúklingnum hrakar á meðan
verið er að bíða eftir flutningi á stærra sjúkrahús. Oft hefur það staðið tæpt að koma
sjúklingum lifandi frá bráðamóttöku hSS inn í fossvog. Ég hugsa til þess að ekki fyrir
svo löngu tók ég vakt á bráðamóttökunni í keflavík og þurfti að fylgja alvarlega veiku
barni í sjúkrabíl á Landspítalann. Skelfilegt færi var þetta kvöld og þótt lögreglan hafi
rutt veginn svo sjúkrabíllinn kæmist án tafar þá hefur vegurinn aldrei verið eins
langur. gleymi heldur aldrei tilfinningunni þegar á bráðamóttökuna í fossvogi var
komið. Barnið var enn á lífi. Ég man í sjúkrabílnum á brautinni á leiðinni heim
hugsaði ég hversu magnað það er að hafa upplifað það þegar þetta kerfi virkar. hver
einasti hlekkur í keðjunni virkar. Það er ansi mögnuð lífsreynsla. Læknar og hjúkr-
unarfræðingar á hSS, sjúkraflutningamenn BS, lögreglan og svo starfsfólk á
bráðamóttöku í fossvogi. Vá, hvað þau voru mörg í fossvoginum. Samt voru allir til-
búnir þegar við mætt um, vissu sitt hlutverk, ekkert fát eða slíkt. greinilega vel þjálf -
uð, alveg magnað! Við vorum bara fjögur á vakt í keflavík. Tveir læknar,
svæfingahjúkka og bráðahjúkka. Þá finn ég að ég starfa í góðu kerfi en átta mig jafn-
framt á því að það er ekki kerfinu að þakka heldur öllu þessu vel menntaða starfs-
fólki.
Ekki má gleyma því sem vel er gert. frábærar fréttir bárust á nýju ári að nú eigi að
taka í gagnið sjúkraþyrlu. Sjúkraþyrlan mun breyta miklu og efla bráðaviðbrögðin til
muna. Þá verður hægt að veita bráðveikum og slösuðum sérhæfða þjónustu með sem
skjótustum hætti. Mikið hlakka ég til að fylgjast með því verkefni. Þá þarf ekki að krossa
putta og bruna brautina heldur kemur sérfræðiþjónusta til okkar úti á landi með sína
þekkingu, líka til sjúklinga á kragasjúkrahúsunum í kringum Landspítalann.
Ég hækka svo í útvarpinu og herra hnetusmjör kemur mér heim …, já eða okkur
flestum … svona upp til hópa! Ég skora á Gunnhildi Árnadóttur að skrifa næsta
Þankastrik.
soffía kristjánsdóttir
18 tímarit hjúkrunarfræðinga • 1. tbl. 96. árg. 2020
vertu með á
https://www.facebook.com/hjukrun
konu sem ég sinnti inni á skurðstofu
rleggbrots. Þessi góða kona hafði svo
r því þegar hún varð fyrir því óláni að
n að vera ekkert að ónáða starfsfólkið
staulast á sínum brotna fótlegg í tæpa
i fylgikvillum.“