Vinnan - 01.09.1946, Qupperneq 39

og nætur, allan þann tíma, sem „Nova“ lá á Pollinum.
Jafnframt var fjöldi manns að staðaldri í Verklýðshús-
inu, en flokksforingjar ábyrgir tyrir að ná fyrirvara-
laust í liðsmenn sína, sem heim fóru, hvenær sem til
þyrfti að taka. Varð hvergi veila í liði verkfallsmanna,
heldur lögðu menn á sig með glöðu geði erfiðar verk-
fallsvaktir, nætur sem daga, í hörkufrosti og stundum
hríðarbyl. Og ekki létu menn heldur hræðast, þótt of-
stækisfull fífl í liði andstæðinganna ógnuðu verkfalls-
vörðum með sveðjum og jafnvel beindu að þeim byssu-
skotum.
Bæjarstjórnin fékk því ekkert færi á að láta afgreiða
„Novu“, og að morgni 18. marz var hún látin fara,
áleiðis til Siglufjarðar.
Þnffur Siglfirðinga
Eins og áður er getið, hafði Verkamannafélag Siglu-
fjarðar heitið verkamönnum á Akureyri stuðningi í
deilu þessari. Þegar „Nova“ kom þangað, fékk hún því
ekki heldur afgreiðslu þar, fyrr en skipstjórinn hafði
undirskrifað skuldbindingu um, að Akureyrarvörunum
— tunnuefninu og öðrum vörum — skyldi ekki skipað
neins staðar í land í banni Verkamannafélags Akur-
eyrar eða Verkamannafélags Siglufjarðar. Var að þessu
ómetanlegur styrkur fyrir verkfallsmenn á Akureyri,
því eftir það gat „Nova“ yfirleitt ekki losnað neins stað-
ar við Akureyrarvörurnar, án samþykkis viðkomandi
verkalýðsfélaga, nema með því að svíkja samninginn
og kalla þannig almennt afgreiðslubann yfir Bergenska
gufuskipafélagið. Var ekki líklegt, að skipstjórinn vildi
leiða slík vandræði yfir félag sitt — enda fór svo, að
hann gerði ekki tilraun til að losna við bannvörurnar
hvorki á ísafirði né í Reykjavík. Að vísu fór Héðinn
Valdimarsson þess á leit við Dagsbrúnarmenn, að þeir
skipuðu upp Akureyrarvörunum, en fékk hinar verstu
undirtektir og varð „Nova“ að snúa þar við, með Ak-
ureyrarvörurnar innanborðs.
Herhvaðning borgaranna
Það kom glöggt í iljós, að bæjarstjórnin ætlaði sér
að nota tímann meðan „Nova“ fór á venjulegar við-
komuhafnir sínar vestur um til Reykjavíkur, til þess að
safna auknu liði og reyna enn að afgreiða skipið, í
banni verkalýðsfélaganna, þegar það kæmi í bakaleið-
inni. Lét nú bæjarfógeti bera út til mörg hundruð
manna í bænum svohljóðandi skipunarbréf:
Steingrímur Jónsson
Bæj arfógeti Akureyrarkaupstaðar
Sýslumaður Eyjafjarðarsýslu
kunngjörir: í tilefni af uppþoti því, er varð 14. þ. m. á
Torfunefsbryggju, og samkvæmt tilmælum bæjarstjórn-
ar Akureyrar, eruð þér, herra N. N., hér með skipaður
aðstoðarlögreglumaður hér í kaupstaðnum fyrst um
sinn, og eftir því, sem þörf krefur.
Til staðfestu nafn mitt og embættisstimpill.
Skrifstofu Eyjafjarðarsýslu og Akureyrarkaupstaðar
17. marz 1933
Steingrímur Jónsson (sign.)
I skipunarbréfinu stendur, að herútboð þetta sé gert
„samkvæmt tilmælum bæj arstj órnar Akureyrar“. Þó
hafði meirihluti bæjarfulltrúanna neitað kröfu verk-
fallsmanna um að halda bæjarstjórnarfund til að ræða
deilumálin. Bæjarstjórnin hafði því alls enga formlega
ákvörðun getað tekið, hvorki um þetta né annað, varð-
andi deiluna. Einnig er vert að vekja athygli á því, að
vörður „laga og réttar“ telur hlýða, að hann hlaupi
eftir „tilmælum“ örfárra broddborgara um það að
kveðja saman, í embættis nafni, fjölmennt herlið til
þess að reyna að berja niður hógværar kaupkröfur
verkamanna.
Eftir ósigur hvítliðanna
VINNAN
229