Blik - 01.05.1958, Side 18

16
B L I K
Einn hinna ungu manna, er
litu Sigríði Einarsdcttur hýru
auga, var Jór. Þorbjörnsson,
húsmaður í Brekkuhúsi. Hann
einn reyndist eiga þann töfra-
sprota, er snart og heillaði
hjarta Sigríðar.
Þau Sigríður Einarsdóttir og
jJón Þorbjörnsson giftust 11.
júlí 1824. Þá hafði hún gengið
með barni Jóns í 10 vikur.
Eftir giftinguna settust þau
hjón að í Brekkuhúsi og voru
þar í húsmennsku.
1. febrúar 1825 fæddist þeim
hjónum sonur, sem skirður var
samdægurs og hlaut nafnið Páll
eftir langafa sínum.
Eftir 8 daga líf, lá Páll litli
liðið lík. Hann andaðist úr gin-
klofa eins og nærri hvert bam
í Eyjum á þeim tímum.
Þetta var hið fyrsta sár Sig-
ríðar Einarsdóttur, en hvergi
nærri hið síðasta á lifsleiðinni.
Hún hafði verið alin upp í ein-
lægri guðstrú og Krists ást ,og
sá þráðurinn að ofan reyndist
henni nú hallkvæmstur og styrk-
astur í raununum.
Ungu hjónin í húsmennskunni
í Brekkuhúsi þráðu það mest að
eignast eigið heimili niður við
höfnina og niður við Sandinn,
því að Jón Þorbjörnsson hafði
alltaf ætlað sér að gera sjó-
mennsku að ævistarfi sínu, en
eiga jafnframt tómthús í nám-
unda við höfnina. Á fiskveiðum
vildi hann geta framfleytt fjöl-
skyldu sinni með styrk af eggja-
tekju, fuglaveiðum og fjáreign,
allt í skjóli eða þjónustu Eyja-
bænda, sem einir höfðu vald á
öllu beitilandi og nytjum fjalla
og úteyja.
Ungu hjónin, Jón og Sigríður,
völdu sér tómthússtæði nálægt
höfninni, þar sem vel sást yfir
athafnasvæðið og annað um-
hverfi. Bæ sinn eða tómthús
byggðu þau á hæðinni suður af
króaröðinni, sem stóð þar
skammt norður af meðfram
höfninni.
Hús þeirra hjóna var kennt
við bóndann. sem byggði, svo
sem venja var til í Eyjum, og
kallað Jónshús. Þar er nú Hlíð-
arhús.
Haustið 1830 var nægur færa-
fiskur við Eyjar og veður blíð.
Sjómenn þar stunduðu því sjó-
inn þetta haust fram undir jóla-
föstu. Ýmist hertu þeir afla sinn
eða söltuðu Hvert fiskbyrgi í
Fiskhellum var nær fullt af f iski.
Þar hafði Jón Þorbjörnsson
tómthúsmaður í Jónshúsi afnot
af fiskbyrgi bóndans í Brekku-
húsi. Hjónin Sigríður og Jón
hjálpuðust að við starfið og
færðu fiskinn til herzlu upp í
byrgið. Hún niðri; hann uppi.
Síðla októbermánaðar þetta
haust vildi slysið til. Jón Þor-
björnsson hrapaði úr fiskbyrg-
inu og kom niður við fætur konu
sinnar. Hann lemstraðist og lim-
lestist og gat enga björg sér