Blik - 01.05.1958, Blaðsíða 55

B L I K
53
Hundurinn Tryggur
Ég dvaldist í Fljótshlíðinni
einn mánuð fyrir þrem árum. Á
bænum voru 8 manns, 6 krakkar
og hjón. Þarna var margt dýra.
Meðal þeirra var hundur, sem
mér þótti mjög vænt um, enda
var hann að mér hændur. Hann
hét Tryggur og bar nafn með
réttu. Alltaf sótti hann kýrnar
með okkur dóttur bóndans.
Eitt sinn var ég inni í kinda-
kofa og lék mér þar við lítið
lamb. Allt í einu kemur Tryggur
á kasti inn um dyrnar, bítur fast
í vinnubuxurnar mínar og vill
toga mig fram að dyrunum. Ég
lét undan og fór með honum út.
Tók Tryggur þá á rás niður tún-
ið og ég hlaupandi á eftir. Hund-
urinn hljóp niður að tjörn, sem
þarna er í túnfætinum. Þarna sá
ég, hvað um var að vera: Hall-
dór litli, 6 ára snáði, var að busla
úti í vatninu. Ég óð í átt til hans
í dauðans ofboði. En tjörnin var
djúp og brátt missti ég fótanna.
Nú kom það sér vel, að ég hafði
lært að synda. Ég greip þegar
sundtökin og synti út til Dóra
litla, sem var að drukkna. Mér
tókst fljótt og giftusamlega að
koma honum upp á tjamarbakk-
ann. Þar helltist upp úr Dóra
vatnið, en hann hafði drakkið
mikið vatn.
Dóri litli hafði farið með bát-
inn sinn niður að tjöm til þess
að fleyta honum þar. Hann
missti hann frá sér og féll í
tjörnina, er hann reyndi að
teygja sig eftir honum. Þá var
það, sem Tryggur tók til fót-
anna heim og fann mig þegar í
kindakofanum.
Dóri var borinn heim, dúðað-
ur niður í rúm og gefin flóuð
mjólk. Hann hresstist brátt. En
alltaf vappaði Tryggur í kring-
um rúmið hans, meðan hann var
að hressast og jafna sig.
Friða Einandóttir
Gagnfræðadeild.
=SKS=
Smyrilsunginn
Ég var í sveit síðastliðið sum-
ar, og ætla ég að segja frá smyr-
ilsunga, er ég fann þar.
Einu sinni í lok sláttar eða
um miðjan septembermánuð var
ég beðinn um að sækja hesta út í
svokallað Arnarnes, sem er um
hálftíma gang frá bænum. Þeg-
ar ég hafði farið um þrjá f jórðu
hluta leiðarinnar, flögraði allt
í einu grádröfnóttur fugl upp á
milli þúfnanna rétt f yrir framan
hestinn, sem ég sat á. Ég stöðv-
aði hestinn í skyndi og hljóp af
baki, og sá ég þá, að fuglinn sat
á þúfu skammt frá. Þar sem
mig langaði til að athuga fuglinn
nánar, gekk ég nær honum. Fór
hann þá að flögra þúfu af þúfu.
Sá ég fljótlega, að hann gat
ekki flogið. Var ég þá ekki seinn
á mér og stökk að honum og