Blik - 01.05.1958, Qupperneq 121

B L I K
119
„Nú, ef kötturinn ykkar gýtur
tveim kettlingum að vorinu og
öðrum tveim að haustinu,
hversu mörgum kettlingum gýt-
ur hann þá samtals haust og
vor?“
Óli hugsaði sig um eilitla
stund og sagði síðan: Kennari,
kötturinn okkar er fressköttur.
—□------------
Móðirin sendi drenginn sinn
iðulega í næsta hús til þess að
fá lánað brauð. Dag nokkurn
fór hann enn einu sinni þessara
erinda fyrir móður sína. Svarið
var: Nei, í dag getur þú ekki
fengið lánað brauð, því að við
eigum aðeins eitt til í eigu okkar.
Drengurinn: Nú, þá hlýt ég að
geta fengið það, þar sem við
erum alveg brauðlaus.
—□------------
Sprittaurabetlari fékk áminn-
ingu fyrir betl. 1 Ijós kom, að
hann hafði kr. 10.000.00 í brjóst-
vasanum.
Hversvegna geymirðu ekki
peningana í bankanum, spurði
lögreglustjóri.
,,Ég treysti ekki banka eða
sparisjóði fyrir þeim,“ sagði
betlarinn.
„Hvers vegna ekki?“
„ Jú, ú, einu sinni lagði ég þús-
und krónur í banka og svo
gleymdi ég, hvað bankinn hét
eða hvar hann var, og síðan hefi
ég ekki séð snefil af peningun-
um. Heiðarleiki það, eða hvað
finnst yður, lögreglustjóri?“
—□------------
Það eru fleiri bjálfar til en
vitringar, og jafnvel í vitring-
unum leynist meira af heimsku
en viti.
—□------------
I náttúrufræðitíma:
Kennarinn: Geturðu nefnt mér
dýr, sem maðurinn hefur gagn
af.
Nemandinn: T. d. kýrin.
Kennarinn: Rétt er það. En
nefndu mér svo dýr, sem mað-
urinn hefir sér til gamans.
Nemandinn: Já, það get ég,
t. d. rugguhestur.
—□------------
Eftir Heklugosið 1947 stóð
hugur margra jarðfræðinga er-
lendra til að skoða Heklu og
ganga á f jallið.
Einhverju sinni mættust tveir
vísindamenn við stærsta gíg
Heklu; annar Englendingur,
hinn Þjóðverji.
Þá sagði Þjóðverjinn: Þetta
er ekki ólíkt því að horfa beint
niður í víti.
Englendingurinn svaraði: Já,
með sanni má segja, að víða haf-
ið þið verið, Þjóðverjarnir.
—□------------
Karl nokkur hafði fengið sér
útvarpstæki og hafði mjög gam-
an af að segja nágrönnum sín-
um, hvernig veðrið mundi verða