Þjóðmál - 01.12.2016, Síða 87

Þjóðmál - 01.12.2016, Síða 87
aðeins í nokkra daga og yrði ekki framlengd, nema skiptyrði um eigendur. Stjórnarfor- maðurTryggingarsjóðs innstæðueigenda og fjárfesta, Finn Haugan sparisjóðsstjóri, myndaði næstu vikur kaupendahóp nokkurra sparisjóða, sem keypti síðan bankann fyrir 300 milljónir norskra króna, sem var minna en 10% af bókfærðu eigin fé hans. (Haugan vékað vísu af fundi, þegar kaupin voru samþykkt í stjórn Tryggingarsjóðsins.) Þá var lánalínan tafarlaust framlengd og bankinn skírður aftur hinu norska nafni sínu, BN Bank.84 í janúar 2009 var virði bankans bókfært 2 milljarðar norskra króna. Það var að vonum, að Haugan fékk sérstakan kaupauka árið 2009 að upphæð 540 þúsund norskar krónur fyrir góða frammistöðu.85 Hitt norska fyrirtækið, sem hér um ræðir, Glitnir Securities, var strax eftir bankahrunið selt hópi stjórnenda fyrirtækisins fyrir 50 milljónir norskra króna, sem var um fjórðungur af bókfærðu eigin fé. Viku síðar seldu hinir nýju eigendur norsku verðbréfafyrirtæki, sem hafði skrifstofur sínar í sama stórhýsinu í Osló, helmingshlut í fyrirtækinu fyrir sömu upphæð, 50 milljónir norskra króna. Glitnir Securities hafði með öðrum orðum tvöfaldast í verði á einni viku.86 í Finnlandi fóru yfirvöld enn aðra leið. Þar var seðlabankinn ekki í aðalhlutverki, heldur fjármálaeftirlitið. Glitnir hafði eignast finnskan banka og skírt hann Glitnir Pankki. Finnska fjármálaeftirlitið lagði mjög hart að Glitni á íslandi (eða skilastjórn hans) að selja tafarlaust Glitnir Pankki. Hópur stjórnenda keypti hann á þrjú þúsund evrur. Það var aðeins brot af bókfærðu eigin fé bankans, sem var árið 2007 180 milljónir evra. Bankinn var tafarlaust skírður aftur sínu gamla finnska nafni og sérstaklega merktur sem finnskt fyrirtæki. í árslok 2009 var bókfært eigið fé bankans 49,8 milljónir evra, og árið 2013 var hann seldur fyrir 200 milljónir evra.87 Hinir finnsku kaupendur voru orðnir auðugir menn.88 Finnska fjármálaeftirlitið hefur neitað að svara öllum spurningum mínum um afskipti þess af þessum viðskiptum.89 í dæmunum þremur frá Noregi og Finn- landi báru kröfuhafar þrotabús Glitnis tapið af útsölunni, sem knúin var fram á íslenskum eigum, en heimamenn hirtu gróðann. I dæminu frá Danmörku bar íslenska ríkið hins vegar tapið. Þar hafði Kaupþing eignast FIH banka, sem var stór á danskan mælikvarða. Þegar íslenski seðlabankinn veitti Kaupþingi 500 milljón evra neyðarlán í bankahruninu, tók hann fyrir því allsherjarveð í FIH banka eftir að hafa ráðfært sig við danska seðla- bankann og fjármálaeftirlitið og verið sagt, að bankinn væri miklu meira virði en láninu næmi. Þegar danski seðlabankinn veitti um sama leyti dönskum bönkum ríflega lausafjárfyrirgreiðslu, fékk FIH banki hana eins og aðrir danskir bankar. Lánalínan frá seðlabankanum rann hins vegar út haustið 2010, og þá lagði danski seðlabankinn hart að hinum íslenska, sem hafði tekið FIH banka upp í neyðarlánið, að selja bankann. Ella yrði lánalínan til FIH banka ekki framlengd. íslenski seðlabankinn afréð að selja FIH banka hópi lífeyrissjóða og kaupsýslumanna, sem nutu sérstakrar góðvildar danskra stjórnvalda.90 Kaupverðið var nálægt eigin fé bankans, en aðeins var greiddur út lítill hluti þess, og skyldi draga frá afganginum tap bankans næstu árin. Hinir nýju eigendur flýttu sér að flytja allt hugsanlegt tap bankans af öllum útlánum sínum á umsamið tímabil og lögðu í raun bankastarfsemina niður, en einbeittu sér að því að varðveita eigið fé bankans. Afleiðingin var, að íslenski seðlabankinn fékk ekki afganginn af kaupverðinu, en dönsku kaupendurnir eignuðust banka með verulegt eigið fé, þegar upp er staðið, um 770 milljónir evra. Þótt eigið fé bankans hafi 2008 verið talið um einn milljarður evra, fær seðlabankinn ekki til baka nema um 225 milljónir af þeim 500 milljónum, sem hann lánaði Kaupþingi. Hann tapar 275 milljónum evrum eða meira en 30 milljörðum króna.91 Erfitt er að draga aðra ályktun en þá, að norsk, finnsk og dönsk stjórnvöld, Tryggingarsjóðurinn norski, Fjármálaeftirlitið finnska og Seðlabankinn danski, hafi hyglað innlendum aðilum á kostnað erlendra. Hefðu ÞJÓÐMÁL vetrarhefti 2016 85
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Þjóðmál

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.