Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.04.1960, Side 77

73
iðrandum. En æptir dauðan. þa man vera tið hæTOndar1). þæÍTO er 619
ór0cto at iatta fyndir finaR. þvi at aller ómildir mewn hafa bitra
iðran í pinflum. en æigi ftoðar þæÍTO þœí til laufnaR. hældr qvælr þa h 11
hugfcot til pinfla auca þæirra er þæir hafa.
6 Ðæir mætto varafc við mykillæic cvala fyrir fc'r'iptagængu. en
þæir orócto olc fva cvæliafc þæir innan í hugfcote fem utan í loga.
Hværfu ma læcner groða þat fár er hmn fiuki fcaTOmefc at íyna. Guð
girnifc fcriptargængu varrar at hann hafe rétta foc at fyrigæfa. Sa
er læynir fyndum finuOT olc fcaTOmefc at iatta þriffamlega. þa man
10 hann þan hafa hæmnawda í annat finn er nu hæfir (hann)2) vát.
Dome 4; fic v(æ)l nu í þeífo lifi at æigi fyridomefc hann af guði í
æilífri fyrid(0)mewgo. Tvevaldan grát fcal hværr fyndugr hafa i
iðran. þv(i a)t af oróct giarðe hann æigi gott. ok af þvi at hann
frarnde i(lt) fyri of(di)rfð. þvi at \>at er byriaðe gerðe hann æigi. en
15 þat er æigi byr(i)aðe. þat gerð(e) hann. Scriptaganga er læiðretting.
oJc gæfr lícn fyndug(uTO). 011 væn licnar ftændr faman í fcripta-
gængu. Scriptarganga er mifcunarværc. || hæilfa fiucf. æinga læcn- 6 r
ing afls vars með iðran.
x) De to sidste ord stár omvendt i hdskr.; men rned omstillingstegn.
20 2) Ordet mangler i hdskr.
negligentiam bonum non fecit, seu quia malum per audaciam per-
petravit. Quod enim oportuit, non gessit, & quod non oportuit,
egit. Confessio justificat, confessio veniam peccatis donat. Omnis
spes veniæ in confessione consistit. Confessio opus est misericor-
25 diæ: salus ægroti unicum est viribus nostris medicamentum cum
pœnitentia.
Caput XIII. Ðe Pœnitentia.
ClJjus ipse Salvator in Evangelio virtutem ostendit, dicens: Pœni'
tentiam agite, appropinquabit enim regnum cœlorum. Et Joannes
so Baptista ait: Facite fructus dignos pœnitentiœ. Fructus est dignus
pœnitentiæ, transacta flere peccata, & eadem iterum non agere,
sicut Scriptura ait: Non adjicies peccatum super peccatum. Lava-
mini, dicit Dominus per Isaiam Prophetam, mundi estote. Lava-
tur itaque & mundus est, qui præterita plangit, & iterum flenda