Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.04.1960, Qupperneq 107

103
Vmm lýgvitni. 619
|| SCrncvátr mon værða æigi ópindr cvað salomón. Sa er íægir lygi- 10 v
vitni í gægn nmnge íinum. ílocna man lícn Yiana á hinum æfita dægi.
En fa er læynir fænnu fyrir ræzflo noccors rikis. frám æggiar hann h 21
5 yfir fic ræiði guðf. þvi at hann ræðefc mæir man en guð. Scrocvátr
er a þria vega fæcr. Fyrft fyri guði. þviat hann fyrilæit naviftu
hans. ok ræðefc mæir riki manzenf en guð. Siðan domanda þæim er
hann talde líuganda. En fiðarfta hinum faclaufa. þæim er hann
grandaðe með lygivitni. Ef fcildir værða fcrocvattar. þa munu þæir
iu þegar finnafc lygnir. En hvartvæggi er fæcr. fa er læynir fonnu ok
fa er fægir lygi. þvi at annar vil æigi duga. en annar girnifc at
granda. Sæl er fa er hans vitni finfc dyrlect í augliti guðf. J fiorum
hattom vilhfc retlséte í dome. Af ræzlo. ok af fegirni. ok hattre. ok
æft. Ræzla er þa ef noccor óafc fatt at fægia eða doma fyrir rikif
15 fæcum noccorf rnanwz. Fegirni er þa er domanden faurgafc af æmb-
un noccorrar giafar. Hattr er þa. er 41 girnifc at granda oðrum af foc
noccorrar úvinato. Aft er þa er hann lífir vinum finum eða frændom
í giægn retlaéte. Af þeflom fiorum hattom1) villifc opt iamgirni dómf.
ok værðr grandat faclaufum. Mæir ero þæir harmande er mifbioða
20 veflom eða oðrum monnum. en þæir 'er' þola þæirra ófkil. Ðvi at
þæir er her mæiðafc. fciot enda þæir ftundlega vefold. en þæir er
þæim granda fyri ranglæte munu fyrirdomafc til æilifs loga. Her
!) Farst skrevet hættom, men e-slejfen pá æ er delvis udraderet.
mentiendo fallit: postremo innocenti, quem falso testimonio lædit.
25 Si falsi testes separantur, mox mendaces inveniuntur. Uterque reus
est, & qui veritatem occultat, & qui mendacium dicit: quia & ille
prodesse non vult, & iste nocere desiderat. Beatus, cujus testimo-
nium in conspectu Dei probabile invenietur. Quatuor modis justi-
tia in judiciis subvertitur: timore, cupiditate, odio, amore. Timore,
30 dum metu potestatis alicujus veritatem [dicere vel] judicare quisli-
bet pavescit: cupiditate, dum præmio muneris alicujus corrumpitur
judex: odio, dum cujuslibet inimicitiæ causa nocere alteri desiderat:
amore, dum amicos vel propinquos contra justitiam defendit poten-
tior. His quatuor modis sæpe æquitas judicii subvertitur, & inno-
35 centia læditur. Magis dolendi sunt, qui opprimunt pauperes, quam
qui patiuntur injuriam. Illi enim, qui opprimuntur, temporalem