Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.04.1960, Qupperneq 108

104
685 dæmaz goder menn af illum. Enn j audru lifi dæmaz iller af godum.
Vist ero hier opt goder menn osæler enn iller sæler. enn j eylifri
avmbvn ero jafnan goder menn sæler. enn iller ero þa jafnan vesler.
Þeir ero vel j þessari verolld er þeir kosta sem mest vit þ(eirra)1)
at eigi glati þeir eylifum godvm hlutum. ok er sty(rklig)a bera
meingerder þær liier berazt at hendi þeir munv finnaz makliger
eilifrar sælv.
Af2) aufvnd diofvls geck jnn daudi um alla verolld þa er hann
avfvndadi manninn ok leitadi huersv hann giatadi honum j yfer-
gongv bodordz þess er skaparinn bavd manninvm. Ecki ma verra
vera aufvndinne þa er madriun kvelz af annars godum hlutum. ok
þat er hann sialfur hefer ecci þat aufundar er þat hefer annar.
Avllvm godvm monnum er avfvnd vvinur. ok þar sem aufvnd er
þar ma eigi ast vera. enn þar er eigi ma ast vera þar ma ecci gott
vera Sa er aufvndsamur er hann er likur dioflinvm þeim er firi
ofvnd ellti manenn vr paradisar sælv <.) Mikill er sa madr firi gudi
19 r er stigr yfer avfvnd med litillæti || sa brytur ofan sundurþycki
med ast. Eatt er manninvm verra ok vesligra enn avka sier kvol af
annars manz godvm hlutum þviat hverr aufundsamur kvelzt j hug
sinum þadan af er godur hatnar. Þadan af vestnar aufundsamur
betra er at likia epterdæmum godum helldur enn stanga þa ofvnd-
x) Hul i pergamentet.
2) Initialen, der nár over to linjer, er afbleget gronlig.
miseriam cito finiunt: illi vero, qui opprimunt eos per injustitiam,
æternis flammis deputabuntur. Hic vero sæpe a malis boni judican-
tur: in futura siquidem vita mah judicabuntur a bonis. Sæpe etiam
& hic boni infelices sunt & miseri coram hominibus, & mali felices.
In illa itaque æterna retributione semper boni felices erunt, & mali
semper miseri erunt. Hi, quibus bona sunt in hoc seculo, contendant
maxime, ne bona perdant perpetua: & qui molestias patiuntur,
fortiter eas sufferant, ut æterna beatitudine digni inveniantur.
5
10
15
20
25
30
Capxit XXII. De Invidia.
lNvidia diaboli mors introivit in orbem terrarum. Dum invidebat
homini terreno cœlum, quærebat, quomodo eum perderet per trans-