Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.04.1960, Side 131

127
ok íva ryggviíc hann at hann læiti ícriptagængu. ok at gera iðran. 619
ok girnifc hann at í'nuafc til guðf. Onnur er óglæði þeíla hæimf fu
er ge(r)er dæ(u)ða andar. ok ma æcci ftoða í goðo værki fu er
ukyrrir hugen. ok fæn(di)r hann opt í órvilnan. ok tæcr á braut
5 vgón óorðenna goðra luta. Þaðan (ge)riz ilzca. ok tormóðe hugar. hug-
læyfi. illyndi. ok opt uyndi (n)ylegs (li)fs. Ðetta ftigf yfir með and-
legre glæði olc væn óorðenna lu(t)a. ok hug(ga)n ritninga. ok broðor-
lego viðmæle. í andlegre fcæmtan.
Vmm væggirni.
10 TÓm dyrð er þa er ip girnifc at lofafc í goðum lutum finum. || olc 14 r
gæfr æigi guði væg. ne æignar1) guðf mifcimn þal er ha?m g§rir væl.
hældr ætlan hann at harm hafe af fer veg veraldar tignar. eda fægrð
andlegrar fpæki þar er hann ma æcci gott hafa æn guðf mifcuwn
eda fulting. fem guð mælte við lærefvæina fina í guðfpialle. Ecci
15 !) Rettet; i hdskr. æignafc.
peccatoris, & ita contristatur, ut confessionem & pœnitentiam
agere quærat, & converti se ad Deum desideret. Alia est tristitia
hujus seculi, quæ mortem operatur animæ, quæ nihil in bono opere
proficere valet, quæ animum perturbat, & sæpe in desperationem
20 mittit, ut futurorum spem abstollat bonorum. Ex ipsa nascitur
malitia, rancor, animi pusillanimitas, amaritudo, desperatio. Sæpe
etiam & præsentis vitæ nulla delectatio. Quæ vincitur per lætitiam
spiritualem, & spem futurorum, & consolationem Scripturarum,
& fraternum [in spirituali jucunditate] colloquium.
25 Caput XXXIV. De Cenodoxia, id est, vana gloria.
VAna gloria est, dum homo appetit in bonis suis laudari, & non
dat Deo honorem [sed sibi: nec] divinæ imputat gratiæ, quicquid
boni facit, sed [quasi] ex se habeat vel secularis dignitatem honoris,
vel spiritualis decorem sapientiæ, dum homo nihil absque Dei gra-
30 tia vel adjutorio habere possit boni, sicut ipsa Veritas in Evangelio
discipulis suis ait: Sine me nihil potestis facere. Quapropter qui glo-