Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2020, Síða 92

Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2020, Síða 92
92 – Sjómannablaðið Víkingur S éra Matthías Jochumsson var ekki við eina fjölina felldur, hann var prestur, ritstjóri og síðast en ekki síst skáld og mannvinur. Hann var síkvikur í andanum og féllst aldrei á neitt sem sjálfsagt og gef- ið og var ætíð reiðubúinn til rökræðna um allt á milli himins og jarðar, líka trúna. Stundum varð honum hált á því svelli en óbilgirni í trúmálum og dómsdags- predikanir voru eitur í beinum þjóðskálds- ins. Matthías „var svo bölvans gáfaður“ – svo notað sé orðtak hans sjálfs – að andi hans verður seint fangaður, kannski helst að það gerist í sögunum sem af honum fóru. „Hann klæjar, greyið,“ skrapp eitt sinn upp úr Matthíasi þegar hann sat í leikhúsinu og horfði á vondan mann húðstrýktan en leik- aranum tókst illa að túlka þjáningu persón- unnar. Séra Matthías var stór vexti, herðabreiður og þrælsterkur. Andlitið var grófgert og nef- ið stórt svo af bar. Það var þó ekki rautt eins og mætti ætla af ljósmyndum. Þrátt fyrir stærðina var Matthías þó hvorki handstór né fótstór og mjög var áberandi hversu höfuðsmár hann var. Af því er til þessi saga. Eitt sinn sem oftar bauð Stefán Stefánsson skólameistari Gagn- fræðaskólans á Akureyri (síðar MA) nokkrum körlum til fagnað- ar. Séra Matthías var meðal boðsgesta. Þegar menn voru að tygja sig til brottfarar teygir þjóðskáldið sig eftir hattinum sínum og setur á höfuð sér. Þá vill ekki betur til en svo að hatturinn rennur næstum því niður fyrir eyru á skáldinu. Matthías hafði þá tekið rangan hatt en félagar hans sáu óðara mistökin og skelltu upp úr þegar hatturinn gleypti nánast í sig höfuðið. Þá sagði Matthías, sallarólegur: „Já, guð gaf mér aldrei fallegt höfuð, en því meiri intelligens!“ Séra Matthías og Jakob Havsteen konsúll og etatsráð á Oddeyri voru góðir vinir. Þegar degi Havsteens tók að halla kom Matthías oft og sat hjá gamla manninum í körinni en hann var þá orðinn blindur. Etatsráðið gat verið meinlegur í umsögnum um fólk en Matthías reyndi jafnan að færa allt til betri vegar. Eitt sinn sem oftar hafði Havsteen gengið rækilega fram af þjóðskáldinu sem reyndi eins og hann gat að finna umræddum manni eitthvað til málsbóta. Sagði þá Havsteen gamli: „Þú ert undarlegur maður, séra Matthías. Það er eins og þú elskir alla.“ „Já, elskan mín,“ svaraði skáldið. „Ég elska alla, en ég var lengi að læra að elska þig.“ Guðmundur Friðjónsson á Sandi hélt eitt sinn sem oftar fyrir- lestur á Akureyri. Fjölmenni var eins og jafnan á slíkum samkom- um hjá Guðmundi. Þar var Matthías og hreifst af orðum skáld- bróður síns. Þegar þjóðskáldið gekk heim að erindinu loknu kom andinn yfir hann og hann kvað af munni fram: Fellur Doná freyðandi úr Friðjónssonar stálkjafti, hendist oní horngrýti, hann er konungsgersemi. Eitt sinn fékk Jón Ólafsson, ritstjóri og skáld, fjárstyrk frá Al- þingi. Daginn sem styrkurinn var samþykktur mætti Matthías Jochumsson Jóni í anddyri Alþingishússins, heilsaði honum og sagði: „Þú ert dýr-gripur, Jón minn.“ „Þakka þér fyrir orðið,“ svaraði Jón. „Orðin voru tvö,“ sagði þá Matthías. Matthíasi varð tíðrætt um reiðhestana sína og sagði meðal annars oft söguna af honum Skjóna, hestinum góða er hann átti í Odda. „Einu sinni datt hann með mig,“ sagði Matthías, „og ég varð undir honum. Fólkið fór að stumra yfir mér, en ég sagði bara: Takið þennan kodda ofan af mér.“ Jón Daníelsson kaupmaður er úr flokki síðustu fermingarbarna séra Matthíasar sem síðast var prestur á Akureyri. Nokkur ferm- ingarbarnanna voru mjög snoggsöðin í kristindómskunnáttu. Þetta fann Matthías en vildi ekki gera þau afturreka frá ferm- ingunni. Hann sagði því við börnin um leið og hann kvaddi þau: „Blessuð, hafið þið nú ekki hátt fyrir altarinu ef ykkur kynni að fipast.“ Séra Matthías Jochumsson flytur ræðu, ekki veit ég við hvaða tækifæri. Mynd: Minjasafnið á Akureyri
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.