Úrval - 01.06.1942, Blaðsíða 129

Úrval - 01.06.1942, Blaðsíða 129
ÖRLAGASTUND ENGLANDS 127 Borgir Englands, sem áður höfðu háð harða samkeppni í iðnaði og verzlun, hjálpuðu nú hver annarri með ráðum og dáð. Manngildið var nú meira metið en fé og fasteignir. England varð á þessari hættu- stund sem ein heild. Þessi sex mánaða leiftursókn sýndi, að engin stétt eða borg, hvorki konur eða karlar, gátu tileinkað sér frekar öðrum þá eiginleika, sem með þurfti til að bjarga þjóðinni. Langir og erfiðir mánuðir voru framundan, en þjóðin hafði öðlazt nýjan kjark. Menn voru vonbetri og einbeittari, og þeg- ar leið á desember og árásir Þjóðverja urðu æ minni, jafn- vel í tunglsljósi, varð okkur Ijóst, að þessum þætti orustunn- ar um Bretland væri lokið, og landið kom sterkara úr eldraun- inni. Það var allt útlit á, að þetta hlé mundi vara fram á vor, og húsbændur mínir sendu mér því skeyti og báðu mig að koma heim í tvo mánuði. Ég bjó mig til brottferðar og fór í síðustu gönguför mína um London. Ég fór til Westminster- dómkirkjunnar, á þinghústorg- ið til að horfa á myndastyttu St. Gaudens af Lincoln og að gröf John Smith kapteins í St, Sepulchrekirkjunni. Ég gekk um garðinn í miðs- vetrarrökkrinu, og þegar loft- varnaflauturnar hófu upp raust sína, varð mér hugsað til ame- ríska flugmannsins, frá fyrra stríði, sem hafði skrifað í dag- bók sína, „Stríðsfuglar“: „Ég hefi ekki lifað sérlega heiðar- legu lífi, en ég hefi hugsað mér að deyja heiðarlega. Mig langar ekkert til að vera hetja, en ég vil deyja eins og manni sæmir.“ Þannig var hugsunarháttur fjöldans í borgum Englands. Ég renndi huganum yfir und- anfarin 20 ár — til að finna hvaða veilur væru í afstöðu þjóðanna til friðarins. Á friðar- tímum hættir mönnum til að lifa eingöngu fyrir sjálfa sig. Á stríðstímum krefst þjóðin fórna af einstaklingunum. Hvað eftir annað fann ég það meðan ég var í Englandi, að ég stóð nær landi mínu en nokkru sinni fyrr. Mér varð hugsað til púrítananna og pílagrímanna, til Daníels Boone og landnemanna. Á stríðstím- um stendur maður ekki einn og þýðing einstaklingsin's sem hluti af heildinni verður honum aug- ljós staðreynd. Fórnfýsi og fórnarlund verða ekki aðeins.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.