Úrval - 01.12.1942, Side 52

50
TJRVAL
kæra sig um að beita vilja sín-
um til þess að vekja þessa
fólgnu gáfu, þá geti það tekist.
Ég held því ekki fram, að menn
fái alltaf leyst úr hverju ein-
stöku viðfangsefni. Hvað mig
snertir, er það svo, að ef ég
leita skoplegra atburða, berast
mér eintómar sorgarsögur. En
það eru áreiðanlega margir, sem
finna, að ímyndunarafl þeirra
er orðið fremur sljótt, og ég vil
ráðleggja þeim að vekja þenna
innri sagnaranda. Þeir verða
ábyggilega undrandi yfir því.,
sem hann flytur þeim.
*
Hitler og Móses.
Hitler stóð á strönd Prakklands við Ermarsund, og' horfði
löngunarfullum augum yfir sundið, en hann sá enga leið til þess
að komast yfir og ákvað því að leita ráða hjá ritningarfróðum
rahbí þar um slóðir. Hitler skýrði fyrir honum vandræði sín
og rabbíinn sagði: Þetta er ekki svo mjög erfitt úrlausnar. Móses
var í sama vanda staddur fyrir þrjú þúsund árum.
Hvað gerði Móses? spurði foringinn.
Hann leysti málið á mjög einfaldan hátt, sagði rabbíinn. Hann
lyfti upp staf sínum út yfir hafið, svo að vötnin klofnuðu og
hægt var að ganga þurrum fótum eftir hafsbotninum.
Þetta er einmitt það, sem ég þyrfti að geta, sagði Hitler. Hvar
er stafurinn hans Móses?
I „British Museum", svaraði rabbíinn.
— Margaret Bourke-White.
CX3
Á skömmtunarskrifstofunni.
Sögð er eftirfarandi saga af manni, sem kom inn á skömmt-
unarskrifstofu. Hann segir: „Konan min er alveg sykurlaus.
Hún á ekki einu sinni einn mola til.“ „Munið, að þér verðið að'
sverja þetta,“ sagði skömmtunarstjórinn, „þér verðið að segja
satt.“ Maðurinn hikaði: „Verð að segja satt, ha?“ „Já, annars-
verðið þér settir í steininn." „Þá má ég víst til með að játa, að'
við erum ekki gift,“ sagði maðurinn.
Leonard Lyons.