Úrval - 01.12.1942, Page 58

Úrval - 01.12.1942, Page 58
56 ÚRVAL að horfa inn í hjarta vinar síns gegnum ,,gluggasálarinnar“ — augun. Ég get ekki aðeins „séð“ andlitsdrætti með fingurgómun- um. Ég skynja hlátur, hryggð og margar aðrar augljósar til- finningar. Ég þekki vini mína á því að fara höndum um andlit þeirra. Hversu miklu auðveldara og ánægjulegra er það fyrir yður, sem sjáandi eruð, að geta greint í einu vetfangi það, sem með öðrum manni býr, með því að athuga yfirbragð hans, vöðva- hræringu eða hreyfingu handar. En hefir yður nokkru sinni dott- ið í hug, að nota sjónina til þess að sjá hinn innra mann vinar yðar? Fer ekki flestum svo, er sjón hafa, að þeir líta aðeins lauslega á andlitsfallið og láta þar við sitja? Getið þér, til dæmis, lýst ná- kvæmlega svipmótum fimm góðra vina yðar? I tilrauna- skyni hefi ég spurt eiginmenn um það, hvernig augun í kon- um þeirra væru lit, og einatt hafa þeir orðið vandræðalegir og játað, að þeir vissu það ekki. Ó, hve það væri margt, sem ég myndi sjá, ef ég hefði sjón, þótt ekki væri nema í þrjá daga! Fyrsta daginn hefði ég mörgu að sinna. Ég myndi kalla til mín. alla ástvini mína og horfa lengi í andlit þeirra, til þess að festa í huga mér ytri einkenni þeirr- ar fegurðar, sem býr með þeim hið innra. Ég vildi líka láta augu mín hvíla á ásjónu ungbarns, svo að ég fengi litið það sak- leysi og þá fegurð, sem mótar svip hvers einstaklings, áður en meðvitund hans hefir skynjað baráttuna í lífinu. Mig myndi og langa til að sjá bækurnar, sem lesnar hafa verið fyrir mig. Og ég myndi óska eftir að fá að horfa í trygg augu hundanna. minna. Síðari hluta dagsins færi ég í langa gönguför um skóginn, og augu mín drykkju af fegurð náttúrunnar. Og ég myndi biðja þess, að mér auðnaðist að sjá fagurt sólarlag. Ég held, að ég gæti ekki sofið þessa nótt. Næsta morgun færi ég á fæt- ur um aftureldingu og horfði á kraftaverkið dásamlega, þegar nóttin breytist í dag. Ég myndi stara með lotningu á mikilfeng- leik þeirrar sýnar, er sólin vek- ur jörðina af svefni. Þessi dagur yrði heigaður skjótri yfirsýn yfir heiminn, fortíð og nútíð. Ég myndi vilja fá að sjá, hvernig maðurinn
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.