Úrval - 01.12.1942, Side 120

Úrval - 01.12.1942, Side 120
118 ÚRVAL til þess að opna rennihlífina, en hún var blýföst. Ég svifti af mér gjörðinni og tókst loks að tosa hlífinni til, en þetta tók tíma, og þegar ég lét fall- ast í sætið aftur og greip um stýrisstöngina til að hvolfa við flugvélinni, fann ég, að ég var að missa meðvitund. Andartak greip mig ægileg skelfing. „Þannig var það þá,“ hugsaði ég, og greip báðum höndum fyr- ir augun. Svo missti ég meðvit- und. Þegar ég raknaði við aftur, var ég laus við flugvélina. Ég tók í fallhlífarreimina, og þegar fallhlífin opnaðist kippti hún í mig og dró úr fallhraðanum. Þegar ég leit niður sá ég, að önnur buxnaskálmin var brunn- in af, að ég var yfir sjónum og að langt var að Englands- strönd. Eg féll í sjóinn og fall- hlífin hvelfdist yfir mig. Seinna var mér sagt, að vélin hefði tek- ið að hrapa í um 25,000 feta hæð, og að ég hefði losnað úr vélinni í 10,000 feta hæð. Sjórinn var ekki óþægilega kaldur, og björgunarbeltið hélt mér á floti. Ég sá, að skinnið á höndunum var náhvítt upp að úlnliðum. Lykt af sviðnu holdi sló fyrir vit mér og olli mér ógleði. Með því að loka öðru auganu gat ég séð varirnar á mér skaga fram eins og hjól- barða. Eftir hálftíma fóru tennurn- ar að glamra í munninum á mér,. og til þess að stöðva skjálftann, raulaði ég í sífellu einhverja. lagleysu og kallaði þess á millí á hjálp. Mér fannst sjórinn nú: miklu kaldari og mér til mikill- ar undrunar tók ég eftir því, að sólin var allt í einu horfin. Ég leit niður á hendurnar á mér, og þegar. ég sá þær ekki, varð mér skyndilega ljóst, að ég var orð- inn blindur. Það er ólíklegt, hugsaði ég, að mér yrði bjargað. Ég átti þá að deyja. Þannig var það þá — ég átti að deyja, og ég var ekkert hræddur. Þessi afstaða mín til dauðans olli mér undr- unar, en ég fann aðeins til mik- illar forvitni og eins konar til- hlökkunar, að innan fárra mín- útna eða klukkustunda ætti ég að fá svar við hinni miklu spurn- ingu. Ég ákvað, að það skyldi verða innan fárra mínútna og með miklum erfiðismunum tókst mér að skrúfa lokuna af björgunarbeltinu. Loftið fór samstundis úr því og ég í kaf„ Ég gleypti vænan slurk af sjó.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.