Úrval - 01.09.1960, Síða 40

Ef aliir væru jurtaætur
Að hve miklu leyti eru þjóð-
leg einkenni, líkamleg og sið-
ferðileg, afleiðing af einskorðun
loftslags og landfræðilegrar
legu á fæðutegundirnar ?
Hvaða áhrif hefur loftslag
og fæða á andlega og líkamlega
orku þjóðar?
Þegar rætt er um mataræði
hlýtur neyzla fæðu úr dýrarík-
inu að koma þar fyrst og fremst
tii greina. Meginfæða mannsins
er nú ekki lengur jurtagróður,
eins og hún hefur eflaust verið
til forna, enda þótt margir þjóð-
flokkar, sem gæddir eru mikilli
líkamsorku, neyti yfirleitt í afar
takmörkuðum mæli afurða
dýraríkisins.
Fæða þeirra er nær eingöngu
korn, belgávextir og aldin,
ásamt nokkru magni af smjöri,
eggjum og mjólk. Þannig er
raunverulega mataræði mikils
meirihluta af íbúum eystri hluta
hnattarins.
Vestar í heiminum eru íbúar
xMiðjarðarhafslandanna einnig í
mjög ríkum mæli ,,jurtaætur“
og neyta kjötmetis einungis
öðru hverju og lítils í einu.
Þannig lifa nú næstum þrír
fjórðu hlutar af íbúum jarðar
á meira eða minna kjötlausri
fæðu.
Þegar við förum að íhuga
neyzlu afurða úr dýraríkinu,
uppgötvum við talsverðan mis-
mun á þeim tegundum, sem
■valdar eru að jafnaði. Þjóðir,
svo sem í vestur-Evrópu og
Ameríku, nota aðallega vöðva-
kjötið og telja það sem eftir
er af skepnunni úrgang. Aðrar
þjóðir kjósa hinsvegar fyrst og
fremst þessa forsmáðu líkams-
hluta skepnunnar til átu.
Neyzla alls skrokksins er ein-
kennandi fyrir blóðþyrst rán-
dýr og ósiðaða villimenn.
Spurningin um neyzlu dýra-
kjöts blandast oft siðfræðileg-
um, trúarlegum og fagurfræði-
legum sjónarmiðum. Hin fornu
34