Póllinn - maí 2023, Blaðsíða 19

Þegar á ráðstefnusvæðið var komið var gengið inn í öryggisleit. Eftir hana var farið inn á
ráðstefnusvæðið. Á svæðinu voru stórir salir sem voru í raun stærðarinnar tjöld. Úti var mjög
heitt en inni gat orðið óbærilega kalt, miklar andstæður miðað við það sem við erum vön á
Íslandi. Fólk hljóp á milli staða á risastóru svæðinu, stjórnmálafólk, samninganefndir,
fjölmiðlafólk, starfsfólk og aðrir. Pínulitlir matarvagnar seldu litla hamborgara á
uppsprengdu verði. Lítið vatn var að finna á svæðinu en gos frá Coca-Cola samsteypunni í
einnota flöskum mátti finna volgar á vörubrettum á víð og dreif. Inni á ráðstefnusvæðinu var
egypska lögreglu og jakkafataklæddar einkalöggur hvergi að finna. Þegar fundir sem þessir
eru haldnir gefur gestgjafalandið eftir yfirráð sín á því svæði. Í stað lögreglunnar eru það
verðir Sameinuðu þjóðanna sem standa vaktina klæddir í dæmigerða lögreglubúninga. Öðru
hverju voru einhverjir sem gáfu lítið fyrir reglur Sameinuðu þjóðanna um að ekki megi
mótmæla á ráðstefnusvæðinu. Mótmælendur syngja og jafnvel dansa til þess að láta í ljós
skoðanir sínar. Einnig mátti sjá plat-gjörninga frá fólki sem hefur verið skipað af einhverjum
yfirvöldum þar sem markmiðið er að sanna að Egyptaland leyfi mótmæli, án þess að
mótmælin gagnrýni ríkið.
Arabíska lýðveldið Egyptaland er nefnilega ekki fyrirmyndarríki þegar kemur að lýðræði,
mannréttindum eða friði. Því má segja að það sé algjört rangnefni að kalla Sharm El-Sheikh
friðarborgina eða „City of Peace“. Þrátt fyrir ýmis átök lýðræðissinna situr egypska þjóðin
uppi með einræðisherra sem stjórnar landinu með styrkri hendi og hefur enga andstöðu í
þinginu né stjórnarráðinu. Heimamenn virðast þó ekki mjög uppteknir af stjórnmálunum á
landsvísu, enda hafa þeir meiri áhyggjur af því að eiga fyrir nauðsynjum og þaki yfir höfuðið.
Fátækt er gríðarleg í þessu 110 milljóna íbúa ríki. Fátæktin er þó ekki sýnileg í friðarborginni
enda fáir sem virðast hafa þar fasta búsetu og nánast þeir einu sem þar dvelja
farandverkafólk og ferðamenn.
Það er vegna þessarar fátæktar sem þjóðir heims eru ekki endilega tilbúnar til þess að
skuldbinda sig til þess að draga úr notkun ódýrs jarðefnaeldsneytis. Það er í grunninn það
sem samningaviðræðurnar á COP snúast um. Fátækari ríki eru bara tilbúin að draga úr losun
ef þau ríkari borga brúsann. Þeim finnst ósanngjarnt að ríkari ríkin hafi fengið að losa eins og
þeim sýndist í hundruð ára en akkúrat þegar þau fátækari geta nýtt jarðefnaeldsneyti, þá má
það ekki lengur. Einnig finnst þeim ósanngjarnt að þurfa að takast á við afleiðingar
vandamáls sem þau tóku ekki þátt í að skapa.

Egill Ö. Hermannsson
BA-nemi í stjórnmálafræði og varaforseti Ungra umhverfissinna.
17