Póllinn - maí 2023, Blaðsíða 49

Bandaríki Norður Ameríku, land tækifæranna, land draumanna, land frelsis…eða hvað?
Kæri lesandi ég mun fletta ofan af heilaþvottinum sem við öll höfum orðið fyrir og undir lok lesningar
munu þið vita sannleikann: Bandaríkin eru byggð á samsæriskenningu, gert fyrir stöðnun
valdastrúktúra á heimsvísu.
Sögufregnir hafa heyrst af þessari meintri útópíu frá byrjun sautjándu aldar. Þessar sögur voru þó
aldrei sannar, Kólumbus steig ekki einu sinni fót í Norður-Ameríku. Nei, ég held að sögurnar um
Bandaríkin sem land tækifæranna hafi verið dreift til að minnka offjölgun í Evrópu. Svipað og Eiríkur
rauði sem nam ísilagt land og nefndi það Grænland til að tæla fleiri innflytjendur þangað. Sögulega eru
Bandaríkin þekkt fyrir að vera fyrsta ríkið í nútímanum til að koma á lýðræði. Þær sögufregnir getum
við auðveldlega rakið til Frakklands. Augljóst var eftir frönsku byltinguna að erfitt var að koma á
lýðræði þar, því það þurfti að sanna fyrir fólkinu, konungunum og keisurunum að þetta væri ekki
einungis fjarlægur draumur. Ferðabækur Tocqueville um Bandaríkin sannfærðu fólk um að lýðræði
væri mögulegt. Frakkar þurfa þó ávallt að gera betur en aðrir og því lýsti Toquville augljósum kvillum í
bandarísku lýðræði sem Frakkar gætu auðveldlega leyst.
Lesendur góðir, þið hugsið kannski með ykkur nú: „Hey, ég hef séð Bandaríkin, þau eru víst til!“ en við
því er einföld skýring. Upp úr tuttugustu öld hóf Bretland að byggja upp alvöru þjóð út frá
sögusögnunum um fyrirheitna landið. Heimsveldið gerði sér grein fyrir að of áhættusamt var að vera
með öll augun á sér. Koma Bandaríkjanna tók þannig fókusinn af Bretlandi og leyfði þeim að komast
upp með alls konar rugl. Þau byrjuðu á Hollywood til að blekkja heimsbyggðina með áróðri földum í
afþreyingarefni og byggðu síðan upp stjórnmálakerfið og háskólana. Af hverju væru háskólarnir annars
svona líkir breskum skólum í útliti eða flokkakerfið svona líkt? Aðeins fá lönd hafa tveggja-flokka kerfi
en þau sem hafa það eru eftirlendur Breta, þar sem þeir settu fyrst upp kosningakerfið áður en
þjóðirnar fengu sjálfstæði s.s. Kanda og Jamaíka. Tveggja-flokka kerfi Bandaríkjanna sannar að Bretland
hafi byggt upp stjórnkefið þeirra.
Önnur sönnun sést í hvernig Bandaríkin urðu Mekka kapítalismans. Án bresku iðnbyltingarinnar hefði
kapítalisminn ekki geta tekið sér sess og ultra-kapítalíska samfélag Kana ýtir undir ímynd þeirra sem
„land tækifæranna“.
Fókusinn hefur þó breyst eftir fall Sovétríkjanna, nú er betra að sýna brestina í bandaríska samfélaginu.
Þó að Kanar séu farnir að reka sig sjálf núna eru þau byggð á brauðfótum og lygum. Þess vegna er
þjóðar-ræktunin svo sterk. Allt er morandi í fánum og fleiri þjóðernistáknum til að heilaþvo Kana í að
trúa á ríkið. Velferðarkerfinu, borgaraleg réttindi og menntun er haldið í lágmarki til þess að borgarar
eiga í fullu fangi með að komast af og geta ekki háð uppreisnir sem myndu uppljóstra um tálsýnina.
Ískyggilega líkt bókinni 1984, sem var einmitt skrifuð af Breta! Brestirnir í kerfi Bandaríkjanna eru
viljandi gerðir.
Það verður þó að segjast að „the puppet masters“ hafi afhjúpað sig með því að velja Trump sem
þjóðarleiðtoga. Það var augljóst plot til að valdhafar í breska “commonwealth” svo sem Boris Johnsson
og Justin Trudeau gætu komist upp með meiri spillingu. Ekkert var jafn slæmt í samanburði við það
sem Trump hafði gert. Við trúum þessum lygum um að Bandaríkin séu raunverulegt land, við sjáum
brestina í þeirra kerfi og trúum á þá. Þess vegna getum við sætt okkur slæma stöðu í heimalandinu
okkar, því það er aldrei jafn slæmt og í Bandaríkjunum.
Það er tilgangur tálsýnarinnar í dag, að halda valdakerfunum eins og þau eru. Hin mikla bylting mun
aldrei eiga sér stað ef við trúum að Bandaríkin séu til.

RÍKIN
MÓTI
47