Læknaneminn - 01.03.1980, Blaðsíða 49

1'tlun
í mars sl. var samþykkt í háskólaráði að fílan
skyldi kennd í öllum deildum háskólans og einkunn
vegin hluti af heildareinkunn. Hver deild eða náms-
hraut ákveður hvort um er að ræða val eða skyldu.
Fór málið fyrst fyrir kennslunefnd og síðan deild-
araráð læknadeildar. Þá lá fyrir:
1) Hvort fílan ætti að vera val eða skylda.
2) Vægi til lokaeinkunnar.
3) Hvenær í námi hún yrði kennd og hve marga
fyrirlestra.
4) Taka afstöðu urn hugmyndir kennara í heim-
speki um innihald námsefnis.
Um tillögur og stefnu F.L. í málinu vísast til mein-
varpa frá því í vor, en samþykkt var á deildarfundi
í sumar að fílan yrði valfrjáls.
Þess má geta að í vetur skráðu 2 stúdentar sig í
fílu en kennslan féll niður vegna lélegrar þátttöku.
Var hoðið upp á kennslu í formi tveggja fyrirlestra
i viku, ekkert próf, en nemendur áttu að skila af sér
5-10 síðna ritgerð sem skyldi metin til einkunnar.
Vægi greinarinnar 1/3 úr einkunn. Undarlegt að
ekki hafi fleiri sýnt áhuga.
fttutarmiðamálið
Matarmiðamálið svonefnda tók drjúgan tíma á
síðasta starfsári. Síðastliðið vor höfðu engin svör
horist frá ráðandi aðilum innan heilbrigðiskerfisins.
Var því leitað eftir fundi með stjórnarnefnd ríkis-
spítalanna um málið. Fram til þessa hafði nefndin
hunsað öll bréf stjórnar Félags læknanema og fýsti
því læknanema mjög að vita hverjar hefðu verið
raunverulegar ástæður afnáms matarfríðindanna.
Stjórnarnefndin hafði engan áhuga á að ræða við
læknanema og sendi máli sínu til stuðnings bók-
anir nefndarinnar um málið, en þar var að engu
vikið að rökum fyrir afnámi matarfríðindanna. Að
fengnu þessu svari var sent bréf til heilbrigðismála-
i'áðherra Magnúsar Magnússonar og til að fylgja
eftir málinu fóru núverandi og fyrrverandi formaður
a fund hans. Oskuðu þeir eftir því að hann beitti
áhrifum sínum til að málið yrði endurskoðað. Svar
i'áðuneytisins barst í sumar og kom þar fram að
ráðuneytið myndi ekki beita sér fyrir upptÖku máls-
ins.
Þegar læknanemar komu saman í haust þótti því
sýnt að þær leiðir sem stjórn F.L. hafði farið hæru
ekki árangur. Var því boðað til félagsfundar um
málið í byrjun október. Niðurstöður fundarins urðu
þær að læknanemar voru ekki tilhúnir að grípa til
róttækra aðgerða að svo stöddu, en þess í stað var
stofnuð nefnd þar sem sætu fulltrúar þeirra nema
er stunda klínískt nám. Skyldi hlutverk nefndarinnar
vera að vinna að kynningu á málinu og að koma
með tillögur til úrbóta. Nefndin hafði síðan sam-
hand við flesta ráðandi aðila innan sjúkrahúsanna
og kynnti þeim hugmyndir læknanema í málinu.
Stjórn F.L. og matarmiðanefndin kom sér síðan
saman um að eftirtaldar aðgerðir kæmu til greina:
1) Takamat aðgerðin. Aðgerð þessi gerir ráð fyr-
ir að stúdentar taki mat með valdi í mötuneytum
sjúkrahúsanna og skapa þannig óróa og glundroða
þar til gengið yrði að kröfum læknanema.
2) Sjúrnalaaðgerðin. Hugmyndin var sú að hætta
að taka sjúrnala. Þessi möguleiki var mikið ræddur
og var af mörgum talinn raunhæfastur. Mikil vinna
iiggur í gerð sjúrnala og var það einmitt ein megin
röksemd læknanema að meðan læknanemar legðu
fram mikla vinnu í þágu sjúkrahúsanna væri ekki
óeðlilegt að þau gæfu læknanemum að borða, Hins
vegar var óráðið hve mikinn þrýsting þessi aðgerð
myndi skapa þar eð hún yrði að skapa spennu í
gegnum aðstoðarlækna til yfirlækna og þaðan til
ráðandi aðila. Öttuðust því margir að þessar aðgerð-
ir myndu bitna á röngum aðilum, þ. e. aðstoðar-
læknum.
3) Útgönguaðgerðin. Hér er átt við það að stúd-
entar gengju út af kúrsusum. Þetta var nokkuð rætt
en þótti ekki raunhæft.
Þessar tillögur voru síðan kynntar fyrir yfirlækn-
um deilda og ráðamönnum sjúkrahúsanna. Er
skemmst frá að segja, að flestir skildu vel sjónar-
mið læknanema en töldu tillögur stjórnar og matar-
miðanefndar óraunhæfar. Sumum þótti þó Takamal
aðgerðin athyglisverð en óskuðu sérstaklega eftir
að fá að vera viðstaddir.
Ákveðið var nú að viðra málið aftur á félags-
fundi rétt fyrir jólin og freista að fá endanlega nið-
urstöðu í málinu. Féll fundurinn niður vegna ónógr-
læknaneminn
45