Læknaneminn - 01.03.1980, Qupperneq 40

Um 2. árið
Anatómía
A öðru ári í læknadeild er kennd anatomía. það
hefur ekki farið fram hjá neinum. Fyrirlestrum er
skipt í tvennt: makroanatomíu höfuðs og háls,
makroanatomíu innyfla, nevróanatomíu og sértæka
vefjafræði. Verkleg kennsla er í nevróanatomíu og
smásjárskoðun í vefjafræði.
Bjarni Konráðsson flutti fyrirlestra um höfuð og
háls. Kenndi hann í eina önn, þ. e. haustönn þrjá
fyrirlestra á viku. Bjarni er hinn besti maður og vill
nemum vel en kennslan er ekki eins og best yrði á
kosið. Hann notar svo til eingöngu glærur og fyrir-
lestrarnir eru fremur þurrir og alveg bráðsvæfandi.
Mæting er að sama skapi léleg. Þó segja sumir að
gott sé að fara í tíma til Bjarna og skrifa glósur eft-
ir honum eða sitja með Feneis og krossa við og fá
þannig beinagrind til síðati uppfyllingar. Þessum
mönnum er ég sammála, en það þarf sterkan vilja
ef maður á að rífa sig upp á köldum vetararmorgni
til þess arna.
Jón Níelsson flutti tvo fyrirlestra á viku á vorönn
um innyfli. Nokkurt stímabrak þurfti til að fá hann
til kennslunnar og seinkaði það henni. Hrönnuðust
jsannig upp aukatímar undir vor. Þetta var jtó ekki
Jóni að kenna. — Um gæði hans sem anatomíukenn-
ara er ekkert að segja, hann er þar alls ekki á heima-
velli. Maðurinn er skemmtilegur viðræðu um kírúr-
gíu sem er hans svið en hann ætti ekki að vera að
halda anatomíufyrirlestra. Eg tel illa gert gagnvart
Jóni að nauða í honum að sjá um þessa kennslu og
mælist til þess að því verði hætt. Það jjarf ekki að
taka fram að mæting í tíma hans var í lágmarki.
Hannes Blöndal kenndi nevróanatomiu. Kennslan
fór fram á haustönn og voru fyrirlestrar tveir á
viku. Kennari var hann frábær að vanda en sjá mátti
merki jjess að hann væri orðinn leiður á jressu enda
vafalaust ferleg rútína. Var hann ekki eins hress í
tímum og þegar við vorum á fyrsta ári og gerði nú
36
meira af jrví að hleypa teikningum sínum upp í al-
gert krass í stað jaess að teikna fleiri myndir. — I
samskiptum sínum við nemendur fylgir hann Jreirri
ágætu reglu sem svo margir góðir barna- og gagn-
fræðaskóiakennarar hafa fylgt í gegnum tíðina, að
gera ráð fyrir að menn séu hálfvitar þar til annað
reynist sannara.
Tveir eldri læknanemar sáu um kennslu í verk-
legri nevróanatomíu (heilakrufningum). Það voru
14 kennslustundir. Fórst þeim það afbragðsvel úr
hendi.
Guðmundur Georgsson kenndi sértæka vefjafræði
á vorönn, þrjá tíma á viku. Einnig útskýrði hann 70
smásjársýni við löflu í sérstökum tímum. Guðmund-
ur er ágætur kennari og fyrirtaks náungi og fjölyrði
ég ekki Jrar um frekar.
Valgarður Egilsson leikritahöfundur og bóhem-
skáld kenndi hluta af námsefninu í vefjafræði. Hann
mætti illa og tók Guðmundur J>á efni hans með
hraðsuðu. Valgarður er skemmtilegur og hefur á-
kveðnar og nútímalegar skoðanir á læknastéttinni
og heilbrigðiskerfinu sem mönnum reyndust gagn-
legar að íhuga. En menn voru fúlir útí fyrirlestrana
hans og J>óttu þeir ruglingslegir og lítt glósuhæfir.
Leiðbeiningar við smásjárskoðun annaðist Guð-
mundur og hafði með sér fríðan flokk eldri lækna-
nema. Voru leiðheiningar þeirra ágætar. 70% mæt-
ingarskylda var í smásjártíma en ekkerl verklegt
próf. Varð ]>að til þess að menn slógu slöku við
smásjárnar og nú er það að byrja að hefna sín í
meinafræðinni. Ég legg til að framvegis verði haft
verklegt próf og ]>að svínslegt.
Utan hefðhundinnar dagskrár kenndi Guðmund-
ur almenna vefjafræði á haustönn og Valgarður
cytologíu. Þetta var vegna þess að vefjafræði hafði
gleymst á fyrsta ári.
I stuttu máli var anatomíunámið Jrannig: Höfuð
og háls og imiyfli lærðu menn á eigin spýtur.
LÆKNANEMINN