Læknaneminn - 01.03.1980, Qupperneq 44

gerðum og fjörutíu krossaspurningum. Munnlega
prófið gilti /4, hver ritgerð % °g allar krossaspurn-
ingarnar % af einkunn. Flestir voru þeirrar skoð-
unar að prófverkefnin hefðu verið sanngjörn. Eink-
unnir komu hins vegar á óvart. Þær voru lágar og
virtust ekki í samræmi við þá vinnu, sem nemendur
höfðu lagt á sig.
Sverrir Harðarson.
Lyfja- oy eiturefnafræSi
Veturinn 1979—’80 sáu Þorkell Jóhannesson pró-
fessor og Magnús Jóhannsson um kennslu í lyfja-
fræði á 3. ári. Fyrirlestrar þeirra eru góðir hver á
sinn hátt, vel undirbúnir og tel ég nauðsynlegt að
mæta í þá alla, því ekki er fylgt neinni kennslubók
svo nokkru nemi. Nóg er að lesa fyrirlestrana ein-
göngu til að ná sæmilegri einkunn á prófi, ef þeir
eru samviskusamlega teknir niður. Gott er þó að
lesa bók I_,aurence, Clinical Pharmacology, til upp-
fyllingar. Bók Goth, Medical Pharmacology, er einn-
ig góð en oft ekki nægilega ýtarleg miðað við fyrir-
lestra.
Kennslufyrirkomulag Magnúsar er til fyrirmynd-
ar. Framsetning hans er skipuleg, skýr og skorinorð.
Þorkell aftur á móti talar meira og minna í belg og
biðu og maður má oft á tíðum hafa sig allan við
að ná niður glósum, sem er alveg lífsnauðsynlegt
því það er til prófs er fram kemur í fyrirlestrum
þótt það finnist ekki í kennslulrókum. Ábendingu
um að tala hægar tók Þorkell vel, en gleymdi sér þó
fljótt aftur og allt fór í sama farið á ný. Allt komst
þó til skila hjá Þorkeli að lokum og fyrirlestrarnir
voru góðir aflestrar eftir á.
I samhæfðu lyf j afræðinni er bók Levine’s,
Pharmacology, Drug Actions and Reactions, ágæt
lesning en þar er þó aðeins að finna lítinn hluta
námsefnisins svo hér verður líka að mæta í fyrir-
lestra, sem eru mjög góðir.
Fyrirlestrafjöldi er mikill. Kennt er í janúar þegar
aðrir bóklegir tímar falla niður vegna verklegrar
kennslu og finnst mér það engan veginn nógu gott.
Það sem kemur fram á eftirmiðdags- og kvöldfund-
um er einnig til prófs og auka þeir enn á tímafjölda
í greininni, sem var nógur fyrir.
Það helsta sem er aðfinnsluvert að mínu mati er
að hér er verið að endurtaka svo til nákvæmlega
kennslu um vítamín og hormón sem kennd er á 2.
ári. Hér er varið vikum til þessarar yfirferðar þegar
nokkur upprifjun væri nægileg. Hvernig væri að
kennarar á 2. og 3. ári samhæfðu nú kennslu sína
um vítamín og liormón? Einnig er lopinn teygður
til yfirferðar á hlutum tengdum námsefninu, t. d.
neuróanatomíu og fysiologiu í sambandi við MTK-
lyf, hjartalyf og nýrnalyf. Svona upprifjun er ágæt
á sinn hátt, en tíminn sem ætlaður er til kennslunn-
ar nægir engan veginn til svona útúrdúra. Osam-
ræmi er einnig milli mikilvægis hinna ýmsu lyfja-
flokka og fyrirlestrafj ölda sem í þá er eytt.
Verklegri kennslu í lyfja- og eiturefnafræði í því
formi sem hún er nú mætti svo til sleppa, því af-
skaplega lítið er á henni að græða. Eflaust má finna
leiðir til úrbóta t. d. kvikmyndir, því sumir verk-
legu tímarnir mistókust því mýsnar svöruðu lyfjun-
um ekki á „réttan' ‘hátt.
J’orkell Jóliannesson prófessor, Jóhannes Skafta-
son leklor og Jakob Kristinsson aðjunkt, kenna eit-
urefnafræði. Fyrirlestrarnir eru mismunandi eins
og gengur og gerist. Engin kennslubók er lögð til
grundvallar kennslunni og verður því að mæta í
fyrirlestra þar sem það er eina leiðin til að komast
að því hvert námsefnið er. I hluta fyrirlestranna er
notast við fjölrit sem eins gott er að halda til haga
jafnóðum. Fjölritin eru þó ekki nægilega ýtarleg og
þarf því að mæta í fyrirlestra og bæta inn í þau.
Eflaust má mikið meira um kennsluna segja en ég
læt hér staðar numið.
Sigríður Hugrún Ríkarðsdótlir.
Sýlila- oy ónæniisfræifi
Bakteríufrœði
Arinbjörn Kolbeinsson annaðist fyrirlestrahald í
bakteríufræði, að frátöldum tveimur fyrirlestrum
sem Kristín Jónsdóttir hélt.
Gæði kennslunnar hjá Arinbirni fólust í því að
hann tók efnið fyrst og fremst frá klínisku sjónar-
horni og var að mestu laus við óþarfa fræðilegar
vangaveltur. Á hinn bóginn fannst mér full mikið um
efni, sem einungis hefur laboratoriskt gildi, þó alltaf
megi deila um hvaða efni höfðar til okkar sem verð-
40
LÆKNANEMINN