Úrval - 01.01.1968, Blaðsíða 110

Úrval - 01.01.1968, Blaðsíða 110
J08 ÚRVAL hennar á þessari ástmey sinni. Eneus er sonur gyðjunnar Venus- ar og hefst strax frásögnin af hon- um (Fyrsta bók) á ferð hans frá Sikiley til stranda Ítalíu. Hinn ósættanlegi fjandmaður hans, gyðj- an Juno, telur stormguðinn Eolus á, að magna storm á móti Trójuflot- anum og hrekja hann til stranda Afríku. Venus fær guðinn Neptún- us til að blanda sér í málið og hann kyrrir vindinn, en ekki þó fyrr en þrjú af trójönsku skipunum eru sokkin. Skipshafnirnar á þeim skip- um sem eftir eru taka land hér og þar á strönd Afríku. Eneus heldur inn í landið og nær til borgarinn- ar Karþago, sem var öflugasti óvin- ur hinnar fornu Rómar. Akkates fylgir Eneusi, en Fidus Akkates hefur um aldaraðir verið samheiti þeirra, sem tryggir eru. Venus, móðir Eneusar, varar hann við á leiðinni, að leiðtogi þeirra, sem setzt hafi þarna ný- verið að, sé ekkjan Dido, tyriönsk prinsessa, sem hafi flúið frá heima- borg sinni, eftir að eiginmaður hennar hafði verið myrtur, og sé hún nú að leita sér, ásamt voldug- um fylgismönnum sínum, nýs kon- ungdæmis. En Dido veitir Eneusi hinar beztu móttökur, og við veiaiu honum til heiðurs biður hún hann að segja frá ferðum sínum eftir fall Tróju. Eneus verður við þessum tilmæl- um hennar (Önnur bókin) og seg- ir frá því, hvernig hann var var- aður við af móður sinni Venusi og honum ráðlagt að safna saman fjöl- skyldu sinni og húsguðum (Pen- ates) og forða sér frá þessari dæmdu borg Tróju, áður en hún félli í hendur Grikkjum. í þeirri ringulreið, sem þarna ríkti, varð hann viðskila við konu sína, Creusu. Þegar hann var að leita hennar rakst hann á vofu hennar og var þá tilkynnt að örlög hans væru þau að setjast að fyrir fullt og allt á Ítalíu. Eneus heldur áfram sögu sinni í Þriðju bókinni, og segir þar frá því, hvernig hann og aðrir flótta- menn smíðuðu sér flota og sigldu af stað um vorið árið eftir. Þegar þeir nálguðust strendur Þrasíu, voru þeir varaðir við af ættingja Eneusar, sem Polydorus hét, en sá hafði verið myrtur, og þá hélt Eneus og hans fólk til Delos, en þar var þeim sagt af Appollo- véfrétt að leita hinnar fornu móð- ur þeirra. Anchises, faðir Eneusar, telur að véfréttin hafi átt við Krít, en Penatarnir (húsguðir Eneusar) sannfæra hann um að véfréttin hafi átt við Italíu. í samræmi við þetta heldur leiðangur Eneusar af stað til Italíu en mikill stormur hrek- ur þá næstum í hendur Harpianna (refsinornanna). Þeim tekst þó að breyta stefnunni og lenda á strönd- um Epeiros, þar sem þeir hitta Helenus, sem nú er gefin And- romanche. Helenus sem er undir áhrifum Appollo, hvetur Eneus og hans menn, að sigla umhverfis Sikiley og reyna að ná vesturströnd Ítalíu. Þeim tekst að komast til vesturodda Sikileyjar og hafa þar vetrarsetu — og þar deyr Anchises, faðir Eneusar. Dido hrærist mjög af þessari
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.