Úrval - 01.03.1971, Síða 41

ARENA
39
að taka neitt gjald fyrir milli-
göngu sína.
„Við vorum viss um, að við gæt-
um sýnt það á óyggjandi hátt, að
hleypidómar á hinum ýmsu stöðum
gætu orðið barninu í hag fremur
en óhagi,“ segir Joseph Reid, fram-
kvæmdastj óri Barnaverndarráðsins.
,,Ef ættleiðingarnefnd áleit, að barn
hefði litla möguleika á að vera
ættleitt á staðnum, sem það dvald-
ist á, væri þannig hægt að skrá það
hjá Ættleiðingarmiðstöðinni, og
þannig mundu þúsundir fjölskyldna
í Bandaríkjunum og Kanada frétta
af því og erfiðleikum þess. Við vor-
um viss um, að þannig mundu
möguleikar þess á ættleiðingu auk-
ast að mun“
Fyrsta tilfelli, sem Ættleiðingar-
miðstöðin fjallaði um, var góð
sönnun þess, að skoðun þessi var á
rökum reist. Malcolm, 7 mánaða
gamafl drengur af skozk-írskum og
sýrlenzkum ættum var skráður hjá
Ættleiðingarmiðstöðinni af ættleið-
ingarskrifstofu einni í Suðurríkjun-
um. Ættleiðingarskrifstofan vildi
koma barni þessu til hvítra ætt-
leiðingarforeldra, en ljósbrúnt hör-
und þess gerði slíkt ómögulegt í
Suðurríkjunum. Ættleiðingarmið-
stöðin sá um, að fjölskylda ein frá
Minnesotafylki, sem vildi ættleiða
barn án tillits til hörundslitar,
gæti fengið að hitta Malcolm litla.
Og að nokkrum vikum liðnum var
Malcolm á leið til sinna nýju heim-
kynna.
Á fyrsta starfsári sínu hefur
Ættleiðingarmiðstöðin útvegað
rúmlega 100 slíkum börnum heim-
ili, og hafa þau verið af ýmsum
kynþáttum, þar að auki 17 öðrum
börnum, sem ættleiðingarskrifstof-
urnar höfðu ekki getað útvegað
heimili, vegna þess að þau voru
álitin vera orðin „of gömul“ til
ættleiðingar. Þar að auki voru
börnum, sem tilheyrðu mótmæl-
endatrúflokkum, kaþólskum trú-
flokkum og jafnvel tveim, er til-
heyrðu Búddhatrúflokki, útveguð
heimili samkvæmt beiðni hjá fjöl-
skyldum, er játuðu sömu trú. „í
sumum fylkjum er ekki unnt að
útvega heimili fyrir barn, sem til-
heyrir Búddhatrúarflokki," sagði
starfsmaður ættleiðingarskrifstofu
einnar. „En á vegum Ættleiðingar-
miðstöðvarinnar er hægt að leita
um allt land að fjölskyldu, sem
játar Búddhatrú og vill gjarnan
ættleiða barn.“
Ættleiðingarmiðstöðin hefur
brotið niður marga múra. Hjálpar-
beiðni barst til dæmis frá norður-
hluta New Yorksfylkis frá ættleið-
ingarskrifstofu einni, sem var að
reyna að útvega heimili fyrir fjóra
bræður og eina systur, sem voru
4 til 9 ára gömul. Börnin voru
óskaplega hænd hvert að öðru og
vildu ekki skilja. Og ekkert fóstur-
heimili vildi taka þau öll. Innan
viku hafði Ættleiðingarmiðstöðin
leyst þetta vandamál. Herra og frú
William T. Dillard í Tennessee-
fylki vildu gjarnan taka að sér
fleira en eitt barn. Ung dóttir
þeirra varð mjög einmana, er
bróðir þeirra var uppkominn og
fluttur að heiman. Hið stóra hús
þeirra og rúmgóða landareign virt-
ist nú einkennast af tómleika. Þau
höfðu skýrt ættleiðingarskrifstofu í