Úrval - 01.03.1971, Qupperneq 106

104
ÚRVAL
ári mínu, starfaði ég í sex mánuði
við störf, er snertu sjúkdómafræði.
Það hafði í för með sér, að ég varð
að framkvæma líkskoðanir. Eg
hataði þær. Ég geri það enn. Það
er eitthvað við það að fást við
dauöa líkami, sem veldur andúð
flestra lækna. Við gerum okkur
allir grein fyrir því, að við munum
fyrr eða síðar deyja. En þriggja
tíma gagnger skoðun líks færir
manni heim sanninn um þessa
staðreynd á heldur ruddalegan
hátt. Það er einnig rétt, að líkskoð-
anir minna lækninn á það, að hann
er alls ekki óskeikull. Það er ætl-
ast til þess af okkur, að við höld-
um lífinu í sjúklingum okkar.
En líkskoðanirnar veittu okkur
tækifæri til þess að sjá og rann-
saka gaumgæfilega hina endanlegu
afleiðingu sjúkdómanna. Hve langt
hafði krabbameinið breiðzt út?
Hvaða áhrif hafði sýkingin á hin
ýmsu líffæri líkamans? Hvernig
voru hliðstæðurnar milli hjarta-
örsins og breytinganna á hjarta-
ritinu? Við vonuðum það stöðugt,
að með því að rannsaka, hvað kom-
ið hafði í raun og veru fyrir þá
sjúklinga okkar, sem dóu, tækist
okkur að læra eitthvað mikilsvert
viðvíkjandi meðhöndlun tilvonandi
sjúklinga okkar.
í mótsetningu við sjúkdómafræð-
ina, naut ég bókstaflega næsta stigs
þjálfunar minnar, er ég starfaði
sem aðstoðarlæknir við almennar
skurðlækningar. Þetta þýddi, að ég
bar nú fulla ábyrgð á starfrækslu
sjúkradeildarinnar. Læknakandí-
datinn varð að taka blóðsýnishorn
og taka burt sauma, en það var mitt
starf að segja honum, hvaða blóð-
rannsóknir hann ætti að fram-
kvæma, og úr hvaða sjúklingum
ætti að taka saum, og einnig að
ganga úr skugga um, að hann gerði
eins og ég sagði honum, og var það
ekki þýðingarminnst.
Það var einnig mitt starf að hafa
eftirlit með þeim rannsóknum og
aðgerðum, sem gerðar voru á
hverjum sjúklingi, og þeirri með-
höndlun, er hann skyldi fá. Sem
dæmi um þetta starf vil ég nefna
René Goudin, sem var á L4-deild-
inni, þegar ég kom. René hafði ver-
ið lagður inn á deildina, vegna þess
að hann hafði „stundum orðið var
við blóð í hægðunum“. Ég varð að
komast að því, svo að óyggjandi
væri, hvort þessi sjúkdómseinkenni
René væru af völdum gyllinæðar,
ristilbólgu, krabbameins eða ein-
hvers annars óvænts sjúkdóms. Ég
tók framkvæmdabókina og skrif-
aði í hana fyrirskipanir fyrir
læknakandídatinn minn. Ég vildi,
að framkvæmd yrði ristilspeglun,
gerð yrði blóðrauðaprófun og tek-
in röntgenmynd af neðri hluta
meltingarvegs. Frekari fyrirskipan-
ir yrðu svo komnar undir því, hvað
í ljós kæmi við ofangreindar at-
huganir og prófanir. Röntgenmynd-
in sýndi krabbamein í neðri hluta
meltingarvegs. Þá var það mitt
starf að sjá um, að René yrði bú-
inn undir uppskurð.
Ég fyrirskipaði, að gerð skyldi
blóðþvagskristallaköfnunarefnis-
prófun til þess að athuga nýrna-
starfsemi hans. Ég skoðaði brjóst-
holsröntgenmyndir af honum til
þess að ganga úr skugga um, að