Úrval - 01.04.1971, Blaðsíða 67
MACAO...
65
hættuspílakrám, vopnasmyglurum
og njósnurum, fjársvikurum, vasa-
þjófum og öðrum þorpurum. Nú
hefur ópíumbælunum verið lokað.
En á öngstrætum Macao eru kín-
verskum borgurum rænt með dul-
arfullum hætti og þeir fluttir yfir
landamærin, án þess að menn verði
varið við. Og þeir sjást svo aldrei
aftur. Starfsmenn bandaríska eitur-
lyfjaeftirlitsins grunar einnig, að
Macao sé hin leynilega útskipunar-
höfn fyrir heróin, sem smyglað sé
þangað frá kínverska fylkinu Yunn-
an til ýmissa staða utan Kína.
Eigin tilraunir Macaobúa til þess
að halda velli hefðu kannske mis-
tekizt með öllu, hefðu borgarar
þeir, sem ganga undir nafninu
„Feitu kettirnir“, ekki komið þar
til skjalanna. Þessir menn eru ríkir
og voldugir og eiga stundum bæði
portúgölsk og kínversk vegabréf í
fórum sínum. Þeir leggja oft stórar
fúlgur af mörkum til góðgerðar-
starfsemi kaþólsku kirkjunnar og
einnig ýmissa vinstri sinnaðra sam-
aka. Þeir eiga banka og gistihús,
veitingahús og leigu-, strætisvagna-
og langferðabílastöðvar og eiga
hagsmuna að gæta í samtökum
gullkaupmanna og fjárhættuspila-
víta, bæði leynt og ljóst.
„Þar eð ekki er um að ræða nein
formleg tengsl milli ríkisstjórna
Rauða-Kína og Portúgals,“ sagði
einn þeirra við mig, „verður ein-
hver að tryggja það, að slík tengsl
haldist. Ef eitthvert vandamál skýt-
ur upp kollinum eða Löggjafarráð
Macaos þarfnast ráðlegginga kín-
versku stjórnarínnar, er ég því
kannske beðinn um að skreppa ti'i
Kanton. En ég fer ekki í reglulegar
heimsóknir þangað. Ég er bara
kaupsýslumaður, maðurinn í miðj-
unni, milligöngumaðurinn. í þess-
ari stóru veröld er Macao bara lít-
ill, já, pínulítill staður, og það er
ekkert rúm fyrir nein átök.“
Samkvæmt kínversku verðmæta-
mati er þessi röksemdafærsla „feita
kattarins" mjög eðlileg og sann-
gjörn. Macao er örugg, hlutlaus út-
varðarstöð, þar sem Kínverjar af
öllum hugsanlegum stjórnmálaskoð-
unum geta hitzt og átt viðskipti
saman. Rauða-Kína aflar sér harðs
gjaldeyris, um 30—40 milljóna doll-
ara árlega, með því að selja Macao-
búum matvæli, húðir, sement,
drykkjarvatn og aðrar nauðsynjar.
Og Rauða-Kína hefur geysilega
þörf fyrir þennan harða gjaldeyri.
Macaobúar græða á hinn bóginn
drjúgum á gullverzlun sinni, fjár-
hættuspilavítum og smáiðnaði (svo
sem perlusaumuðum peysum, gúm-
ilskóm, flugeldum og vefnaðarvör-
um). Og þrátt fyrir óþægilega nær-
veru Rauða-Kína halda Macaobúar
áfram að lifa sínu glaðværa Suður-
landalífi.
Mun slíkt haldast?
„Við Portúgalar elskum þennan
litla klettaskaga,“ segir Alberto da
Silva borgarritari. „Við höfum ver-
ið hér í meira en fjórar aldir, og
við trúum því statt og stöðugt, að
við getum verið hér í aðrar fjórar
aldir.“
☆