Úrval - 01.04.1971, Blaðsíða 77

SKÍRSLAN SEM HNEYKSLAÐI ÞJÓÐINA
75
En það furðulega hefur gerzt, að
þrem árum síðar, eftir að nefndin
hafði þegar eytt 2 milljón dollur-
um í rannsóknarstarf sitt, mælti
meirihluti hennar (12 af 18 með-
limum) með því, að numin yrðu úr
gildi öll lög, sem hamla því, að
fullorðnir geti átt greiðan aðgang
að klámefni, og að slíkur varning-
ur verði jafnvel leyfilegur fyrir
börn, svo framarlega sem ekki sé
þar um neinar mvndir að ræða.
Hluti skýrsiu meirihlutans hljóðar
svo: „Nefndin álítur ekki, að það sé
nægileg þjóðfélagsleg réttlæting
fyrir því, að takmarka eða setia
lög, er banni dreifingu kynferði-
legs efnis til fullorðinna.“ Að áliti
margra okkar, sem hafa barizt gegn
klámóþverranum, hljómar þetta
nefndarálit sem eins konar frelsis-
skrá klámsala.
Eigi menn að geta skilið, hvernig
slík afskræming hefur getað orðið
á tilgangi nefndarinnar, verða menn
að gera sér grein fyrir því, hvern-
ig nefndin er skipuð og hversu
fuíðulega hú.n hefur oft unnið sitt
starf.
VIÐHORF UNDANLÁTS-
SEMINNAR
I janúar árið 1968 útnefndi John-
son forseti William B. Lockhart,
forseta lagadeildar Minnesotahá-
skóla, formann nefndar þessarar.
Yfirlýsingar Lockharts deildarfor-
seta á umliðnum árum, sem hafa
verið í greinilegri andstöðu við
lagasetningar gegn klámi, lýsa
mjög vel viðhorfi hans gegn klámi,
en það viðhorf einkennist af stöð-
ugri undanlátssemi. Meirihluti
nefndarmanna hafði enga reynslu á
sviði lögfræði né löggæzlu, að því
er klám snerti. (Allir upphaflegir
meðlimir nefndarinnar voru út-
nefndir af Johnson forseta. Ég var
útnefndur af Nixon forseta í stað
eins meðlims, sem sagði af sér).
Er mánuðirnir liðu hver af öðr-
um, varð dugleysi og hlutdrægni
nefndarinnar lýðum ljós. f því sam-
bandi skyldu menn hafa í huga eft-
irfarandi starfshætti nefndarinnar:
1. Nefndin lét framkvæma gagns-
lausar kynferðilegar athuganir og
tilraunir, sem eru mjög svo vafa-
samar siðferðilega séð: Um 14 til-
raunir og prófanir voru fram-
kvæmdar á vegum nefndarinnar til
þess að athuga og sannprófa kyn-
ferðileg viðbrögð einstaklinga gagn-
vart ýmsu kynferðilegu efni. Við
Waterlooháskólann í Kanada lét
nefndin 56 karlstúdenta horfa á lit-
skuggamyndir, sem valdar voru
vegna „klámgildis síns“. Rafskaut
voru fest við háls, fingur og höfuð
stúdentanna og mælt, hvort um
örvun hefði verið að ræða. Við
Norður-Karolínuháskólann var hóp-
ur ungra manna fenginn til þess að
eyða 90 mínútum á dag í samtals
3 vikur í að horfa á klámkvikmynd-
ir og skoða klámbækur gegn 100
dollara greiðslu á mann. Voru öll
viðbrögð þeirra gagnvart kláminu
mæld (þar á meðal „getnaðarlims-
stinning“).
Hvers vegna er nauðsynlegt að
láta fara fram tugi prófana, tilrauna
og viðtala á kostnað skattgreiðenda
til þess að fá fram það, sem er aug-
Ijóst, þ. e. að kynferðilegt efni hef-
ur kynörvandi áhrif á fólk? Og