Úrval - 01.04.1971, Blaðsíða 65

MACAO. . .
63
taka að leika sér á húsþökunum,
streyma rúmlega 60.000 masandi
börn út á göturnar og halda í átt-
ina til skólanna. Þau eru klædd
hvítum skólabúningum, hrein og
strokin.
Klukkan 9 eru kínverskar hús-
mæður nálægt innri höfninni farn-
ar að fægja litlu, sporöskjulöguðu
speglana, sem festir eru utan á hús-
veggina til þess að bægja burt ill-
um öndum með því að varpa frá
sér spegilmynd þeirra. Speglarnir
snúa allir í áttina til stranda Rauða-
Kína. Hinum megin við götuna er
ferjan til Kanton að leggja af stað
í sina 60 mílna löngu ferð upp eftir
Perluá, en hún kostar 2 dollara aðra
leiðina, þar með taldar þrjár mál-
tíðir. Ferjan er í gangi á nóttu sem
degi og leggur af stað frá bryggju
númer 14, subbulegri bryggju, sem
leigð .er Rauða-Kína. Og svart-
hærðir bændur í ilskóm bíða ró-
legir í röð til þess að fá sæti í
langferðabílnum, sem fer tvisvar á
dag til Kanton.
Um hádegi glóa óreglulegar rað-
ir bleikra, túrkisblárra og gulra
bygginga hver upp af annarri eins
og titrandi hillingar í funheitu sól-
skininu. Þá er skrifstofum og verzl-
unum lokað í þrjá tíma, og öll
Macao virðist sofa . . . að undan-
skildum skemmtiferðamönnunum.
Hinir hugrakkari þeirra óska þess
að fá að sjá kínversku landamærin.
Þar er skaginn aðeihs 135 metrar
á breidd. Þetta er tveim mílum frá
miðborg Macao. Og þar virðist
bambustjaldið falla þétt að Macao
eins og snara böðulsins.
Síðdegis á brennheitum degi
fylgdi portúgalskur liðsforingi mér
alveg fast að þessum ógnvænlegu
landamærum. Við þrömmuðum
fram hjá hrundum virkjum og
ryðguðum gaddavírsflækjum, fram
hjá yfirgefnum varðskýlum, sem
voru á kafi í burknum. Handan
stóra ljóta landamærahliðsins ligg-
ur þjóðvegurinn beint inn í Rauða-
Kína. Og steinsnar frá okkur gat
að líta um tylft þungbúinna kín-
verskra hermanna, sem virtu okk-
ur fyrir sér, tjáningarlausir á svip,
og gældu við sjálfvirku rifflana
sína. Að baki þeim stóð niðurnítt
tollskýli, og eldrauður kínverskur
fáni hékk máttleysislega á fána-
stönginni uppi á háum varðturni úr
timbri, en efst í turni þessum vár
leitarljós og stóreflis vélbyssa.
Okkar megin 1 landamærahliðsins
sátu tveir lögregluþjónar frá Ma-
cao makindalega við borð úti í sól-
skininu. Þegar vörubifreið, hlaðin
grísum, ók fram hjá, veifuðu þeir
kæruleysislega til bílstjórans til