Úrval - 01.10.1973, Blaðsíða 24

22
ÚRVAL
suðuaustur af borginni sjást sjaldan
fyrir móðu. Hið tiltölulega kalda
háfjallaloft verkar. eins og lok á í-
láti yfir dalnum og eykur mengunar
magnið í borginni. Það er aðeins á
sunnudögum og hátíðum, þegar
verksmiðjurnar gera dálítið hlé, og
umferð rénar, að loftið verður gagn
særra og útsýni opnast, ef veður-
skilyrði eru sæmileg.
ALLT í POKUM
Fyrir marga Mexíkana — venju-
lega um 50 þús. í einu — veita
sunnudagar hreinna loftslag, nógu
hreint til að sækja nautaat á Plaza
Mexíkó — Mexíkó-torgi, en þar er
heimsins stærsti nautaats-völlur.
Ég fór þangað til að horfa á Man-
ílo Martinez sýna hstir sínar.
Manilo hefur barizt við bolana,
síðan hann var 12 ára. Og 27 ára var
hann hæstlaunaðasti nautabani
Stórkostlega skreytt, nýtízkuleg
stöð neðanjarðarbrautanna.
Mexíkóborgar. Og þar sem ég dáð-
ist að brögðum hans, leikni og
dirfsku með fimlegum fetum og kæn
legum kápuslögum, minntist ég
þess, hvað hann hafði sagt mér um
nauta-at:
„Það er list, en ekki íþrótt.“
Minnugur 15 heiðursmerkja, sem
hann hafði hlotið fyrir frábæra
leiki við fræga bola, spurði ég hann,
hvort hann hefði nokkurn tíma ver
ið hræddur.
„Ofurlítið," sagði hann, „en mað-
ur hugsar meira um mistök en hætt
ur,.“
En fyrir þá, sem kæra sig koll-
ótta um nauta-at, hefur Mexíkó-
borg ýmislegt annað á boðstólum.
Ég reikaði síðdegis á sunnudegi
um laufríkan Almeda skemmtigarð-
inn.
Þar rakst ég á svonefndan yerbero
jurtasala eða lækni, sem sýndi lyf
sín: þurrkaðar plöntur, greinar, ræt
ur og barkflísar — allt í litlum plast
pokum, sem raðað var á garðvegg
í löngum röðum.
Við hvern poka lá spjald, sem á
var letrað, hvað meðalið í pokanum
læknaði: „Of lágur blóðþrýstingur,“
,,tannpína“, „taugaveiklun,“ „van-
getaj'.
Ég greip þarna poka sem á var
letrað „Hættu að reykja“. Og.„dokt
crinn“ útskýrði að úr innihaídi hrns
æt-i að sjóða te og drekka það tvisv
ar á dag. Til að vera viss fylgdi ég
ráði hans nákvæmlega. Ég keypti
i:ka poka, sem á var letrað: „Við
minnisleysi.“
En um verkanir þeirra veit ég
ekki, gat ekki fundið þær út. Ég
gleymdi auðvitað að taka meðalið