Úrval - 01.10.1973, Blaðsíða 75

TÝNDA BÓLUEFNIÐ
73
Svipað hefur komið fram við
marga aðra háskóla og rannsókna-
stofnanir.
Meðal þeirra, sem eru í mestri
hættu gegn smitun, eru börn fædd
af berklaveikum mæðrum.
En jafnvcl í slíkum tilfellum hef-
ur berklavarnarefnið BCG sýnt
undraverðan árangur.
í læknaskóla í Virginiu var próf-
að, að af 105 slíkum börnum þar
sem bólusett höfðu verið 30 með
BCG, smitaðist ekkert þeirra né
lést. En af 75, sem ekki voru spraut
uð smituðust 38 og þrjú létust.
En allt þetta hefur ekkert að
segja gegn fordómum þeim, sem
grafið hafa um sig gagnvart BCG
meðal lyfjafræðinga og almennings.
Flestir vilja fremur taka sýkt
fólk til meðferðar og lækningar
með streptomycini og ísoniazidi og
alls konar pillum og dreggjum, en
hindra smitun með BCG.
Á þessu eru þó ýmsar hindranir.
Þót't nota eigi húðprófanir, þá eru
þær bæði vanræktar og varla við-
hlítandi, svo oft er sjúkdómur kom-
inn á hátt stig, áður en til lækn-
ingameðferðar kemur. Slíkar próf-
anir eru oftast ónauðsynlegar. Lækn
ar þekkja berklasmit yfirleitt, ef
komið er til þeirra með sjúklinginn.
Önnur hætta í því fólgin að
treysta fremur meðferð en hindrun
sjúkdómsins, er sú, að smitun full-
irðinna er miklu seinni til átaka en
í börnum og getur dulizt árum sam-
an, en þó sýkt aðra, án þess nokk-
ur vari sig.
Þannig getur einn sjúklingur með
dulda berkla smitað heilan hóp, áð-
ur en nokkuð er að gert.
Andstæðingar BCG benda á það
að pilla af INH gefin daglega í heilt
ár, getur hindrað sýkingu og út-
breiðslu.
Þetta gæti verið framkvæman-
legt í skóla en ekki úti meðal al-
mennings. „Jafnvel tannverkur og
smáskeina minna meira á daglega
lyfjanotkun en einhver sjúkleiki,
sem virðist óverulegur í fjarlægð,
jafnvel þótt hann nefnist berklar,"
segir læknir, sem mælir gegn stöð-
ugu pilluáti til varnar berklum..
„Til eru aðferðir til að hindra
berklasmitun hjá músum, en flestar
mjög óhandhægar í framkvæmd,"
segir annar, sem mælir með BCG
bólusetningu.
Margir málsmetandi læknar og
vísindamenn í Bandaríkjunum
ganga nú þegar í lið með þessu varn
arlyfi, svo líklegt má teljast, að for-
dómarnir gegn því lúti von bráðar
í lægra haldi fyrir þekkingu og
staðreyndum.
En fordómar eru samt erfiðir við-
fangs. Hvers vegna í ósköpunum er
BCG ekki strax notað til varnar út-
brsiðslu berkla í fátækrahverfum
og nágrenni þeirra, þar sem sýking-
arhættan er margfalt meiri en ann-
ars staðar og berklaveikin eykst og
magnast viðstöðulaust ár frá ári?
Væri um slikt sinnuleysi að ræða
gegn öðrum sjúkdómum, sérstak-
lega bólusótt, mundu allir rísa önd-
verðir.