Goðasteinn - 01.03.1964, Blaðsíða 58

Goðasteinn - 01.03.1964, Blaðsíða 58
miklu síðar á Norðurlöndum en sunnar i álfunni, en á 13. og sér- staklega á 14. öld tekur það að móta hin norrænu þjóðfélög, og lénsaðallinn takmarkar sig ekki við landamæri, heldur breiðist um öll löndin og blandast saman, svo varla er hægt að tala um norskan, sænskan eða danskan aðal, því að í rauninni er aðallinn alþjóðleg stofnun, er vinnur gegn konungsvaldinu og hugsar fyrst og fremst um að hlynna að völdum sínum og sérréttindum. Hákon konungur átti í erfiðleikum vegna uppgangs Hansamanna og vaxandi áhrifa aðalsins, en hélt þó öllu ríki sínu og völdum fyrir þeim. En það var annað, sem hann átti erfiðara með, og það var að hann átti ekki son, er tæki konungsnafn að honum látnum. Með Efemíu, hinni þýzku drottningu sinni, átti konungur aðeins eina dóttur, Ingibjörgu að nafni. Drottningin var allmiklu eldri en konungur og veikburða, svo að ekkert útlit var fyrir að hún megnaði að ala konungi fleiri börn. Hann hafði því þegar í byrjun stjórnarferils síns þungar áhyggjur vegna sonarleysis síns og eygði ekki aðra leið út úr þeim vanda, en að breyta lögunum um ríkis- erfðir. Kallaði hann saman til ráðstefnu helztu höfðingja ríkisins í Osló árið 1302 og fékk þá til að samþykkja, að ef Ingibjörg eignaðist son, þá skyldi hann verða konungur í Noregi, en að öðrum kosti erfði hún sjálf ríkið. Er þessi erfðaskipan var komin í kring, tókust samningar með Hákoni konungi í Noregi og Birgi konungi í Svíþjóð um að Eiríkur hertogi, bróðir Svíakonungs, fengi Ingibjargar Hákonardóttur, og samkvæmt því samkomulagi var haustið 1302 opinberuð trúlofun hinnar ársgömu konungsdóttur í Noregi og hins tvítuga sænska hertoga. Hinn ungi maður sýndi sig brátt í margskyns ábyrgðarleysi og reyndist Hákoni konungi næsta ótryggur. Kom þar, að konungur sá sér ekki annað fært en að leggja hjónabandsfjötur á þenna hverflynda og brögðótta hertoga. Voru þau Ingibjörg og Eiríkur Magnússon gefin saman í hjónaband árið 1312, og var þá brúð- urin aðeins ellefu ára að aldri. Hin unga konungsdóttir dvaldist fyrst í stað eftir brúðkaupið hjá foreldrum sínum, en var árið eftir send til manns síns í Svíþjóð, þar sem henni var vel fagnað. 56 Goðasteinn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Goðasteinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.