Goðasteinn - 01.03.1964, Blaðsíða 61

Goðasteinn - 01.03.1964, Blaðsíða 61
veldi hinna þýzku Hansamanna. Niðurstöður viðræðna þessara þriggja konunga urðu þær, að friður var saminn, og vorið 1363 gengu þau Hákon 6. Noregskonungur og Margrét Danaprinsessa í heilagt hjónaband. Feðgarnir voru hinir ánægðustu, því að þeir sáu fram á, að sú stund gæti brátt runnið, að ætt þeirra, Fólkunga- ættin sænska, ríkti yfir öllum Norðurlöndum. En Svíar fyrirgáfu ekki Magnúsi konungi að gefa Dönum eftir héraðið Skán og sögðu honum nú upp trú og hollustu og ráku hann frá völdum. Til konungs tóku þeir í hans stað systurson hans Albreckt af Mecklenburg. Magnús og Hákon fóru með her frá Noregi til að freista þess að vinna Svíþjóð á ný, en biðu ósigur, og var Magnús handtekinn og settur í varðhald. Hákon hélt áfram ófriði við Svía, en varð lítið ágengt. Fékk hann þó um síðir föður sinn leystan úr haldi gegn ærnu fégjaldi eftir sex ára innisetu. Árið 1370 fæddist norsku konungshjónunum, Hákoni og Mar- gréti, sonur, er þau skýrðu eftir verndardýrlingi Noregs og nefndu Ólaf. Þar með voru ríkiserfðirnar tryggðar í Noregi. Og það sem meira var, þá kom móðir þessa unga drengs því í kring, að hann yrði einnig konungur Dana. Valdemar Atterdag andaðist árið 1375, og var næstur til erfða eftir hann sonur eldri dóttur hans og þýzks aðalsmanns. Margréti tókst að fá þessu breytt, svo að Ólafur Hákonarson var tekinn til konungs í Danmörku árið 1376 aðeins sex ára að aldri. Árið 1380 andaðist Hákon Noregskon- ungur, og varð Ólafur litli þar með konungur í erfðaríki sínu. Móðir hans, sem stjórnaði fyrir hann, lét hann einnig kalla sig réttan erfingja Svíaríkis. En þessi ungi konungur, Ólafur Hákon- arson, sem svo mikið átti í vændum, varð ekki langlífur, því að hann veiktist skyndilega og dó árið 1387, aðeins sautján ára að aldri. Þar með var afskorin síðasta grein hinnar fornu norsku konungsættar og burtu síðasti konungurinn yfir íslandi, sem við getum með einhverjum rétti kallað norskan konung. Eftir fráfall Ólafs, tóku Danir Margréti móður hans til þjóðhöfðingja yfir sig. Og nú voru Norðmenn án ríkiserfingja, og þar sem Margrét drottning hafði verið kona Hákonar konungs og móðir Ólafs kon- ungs, fannst þeim hún standa nærri völdunum og fóru því að Goðasteinn 59
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Goðasteinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.