Goðasteinn - 01.03.1964, Blaðsíða 42

Goðasteinn - 01.03.1964, Blaðsíða 42
um fremur fallnir til þess trúnaðarstarfs. í samtímaheimild segir svo: „Mjög óvíða voru þá stofur nema á prestssetrum og hjá efn- uðustu bændum, helzt hreppstjórum, sem þá þóttu engin smá- menni.“ - Hreppstjórinn í Þúfu hafði víst enga stássstofu, en hann átti traust sveitunga sinna. Oddur var hreppstjóri frá 1852 til dauðadags. Hreppsbækur eru vel skráðar, en eru nú nær sundur fallnar af fúa. Raunar verður maður ekki mikils vísari um Odd af þeirri bók, enda varla þess að vænta, en af henni má margt ráða um efnahag manna á þeim árum. Hreppsómagar voru átta, sem gat ekki talizt mikið á þeiin árum. Einn kostnaðarliður í hreppsbókinni vekur nokkra forvitni: „Fyrir njósnaferð 2 manna í Torfajökul 8 ríkisdalir". Um þessar mundir var útilegumannatrú mikil og munu þessir „njósnarar“ hafa átt að svipast um eftir þeim þar efra. Ef til vill hafa slæmar heimtur af fjalli styrkt grun manna um útilegumenn á Landmanna- afrétti. Og kannski var þessi grunur ekki mjög óeðlilegur, því að í tíð þálifandi manna höfðu menn verið að leggjast út, sem kallað var. í annálum frá 1828 er til að mynda frá því sagt, að bændur tvcir úr Landeyjum, annar giftur, hafi strokið á fjöll það haust, stálu sex hestum og nokkru fé, en „sjálfkrafa komnir aftur, skemmdir af kali.“ Já, mörgum varð vistin köld á fjöllum. - í stjórnmálum mun Oddur hafa fylgt Jóni Sigurðssyni. Má meðal annars álykta svo af því, að hann var áskrifandi Nýrra Félagsrita frá upphafi. Hann var eini bóndinn í Landsveit, sem keypti félagsritin. Vissulega höfðu aðrir þó til þess meiri efni. Alls voru kaupendur félagsrita 12 í fyrstu í Rangárþingi, flestir embættismenn. í þrem hreppum var enginn kaupandi. Upplag ritanna var eitt þúsund í byrjun, en var skjótt lækkað í sex hundr- uð, svo hækkað aftur um tvö hundruð. Nokkrum árum síðar skrifaði Sighvatur alþm. Árnason Jóni forseta, að hann geti ekkert selt af Félagsritum í Rangárvallasýslu. Er Jón stundum þungorður í bréfum sínum út í Rangæinga fyrir tómlæti gagnvart félagsrit- unum og síðar Þjóðvinafélaginu. Þótt Jón þekkti vel vond kjör Islendinga, gjörði hann til þeirra kröfur um, að þeir keyptu rit þau, sem hann var viðriðinn. - Hvergi hef ég fundið, að Jón forseti og Þúfubóndinn hafi skipzt 40 Goðasteinn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Goðasteinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.