Goðasteinn - 01.03.1964, Qupperneq 65

hafðist vel við og gekk smámsaman upp, en örið eftir hann bar
Sigríður til æviloka.
Þorsteinn Jónsson flutti frá Miðbæli að Rauðsbakka um i87o.
Hann ætlaði að nota jarðarhús í Miðbæli fyrir kindakofa veturinn
eftir og gekk þar frá jötuborðum um haustið. Hann gerði sér grein
fyrir, að huldufólk átti einnig byggðarráð í Miðbæli og sagði því
að gömlum hætti um leið og hann lauk verki: „Ef þetta er nokkr-
um til baga, þá ætla ég að biðja hann að láta mig vita það með
góðu.“ Leið svo tíminn fram á vetur.
f fyrstu áfreðum bar það til nýlundu á Rauðsbakka, að kindur
Þorsteins stóðu í hnappi þar, þegar komið var á fætur, og þótti
með ólíkindum, því þær voru húsvanar í Miðbæli. Þorsteinn lét
sér það að kenningu verða og hýsti fé sitt heima um veturinn.
Á aurnum austan við bæinn á Hrútafelli voru tveir stórir stein-
ar, kallaðir Sebbasteinar. Þar réði huldufólk húsum og átti sér
kirkju í öðrum steininum. Ýmsir urðu þar varir við söng og helgi-
athafnir inni fyrir.
Einu sinni voru börn á Hrútafelli' með ærsl og hávaða uppi á
Sebbasteinum. Allt í einu stóð hjá þeim gráskeggjaður karl, og
engu líkara en hann hefði sprottið upp úr jörðinni. Hann var í
illum ham, reiddi upp stóra varreku og sagði: „Eg skal setja rek-
una þá arna í hausinn á ykkur, ef þið hættið ekki þessum hama-
gangi.“ í sama bili var hann horfinn, en börnin þutu lafhrædd til
bæjar og léku sér ekki oftar þarna. Var börnum eftir það bannað
að láta illa í nánd við Sebbasteina.
Eftir miðja 19. öld bjuggu í suðurbænum á Hrútafelli Högni
Árnason og kona hans Oddný Sveinsdóttir. Á sumardegi bar svo
til á Hrútafelli, að allt heimafólk fór til kirkju nema Oddný. Hún
tók fyrir að baka flatkökur, þegar kyrrð var komin í bænum. Bak
við eldhúsið lá þjóðbraut um djúpar traðir, allt að Sebbasteinum.
Ómur af söng margra manna barst inn í eldhús til Oddnýjar.
Hún gekk þá út og litaðist um. Vestan traðir sá hún koma fylk-
ingu gangandi fólks. Upp úr henni miðri gnæfði svört líkkista,
sem reidd var um þverbak á hesti, eins og þá var siður. Fremst
gengu svartklæddar konur og báru dökka slæðu fyrir andlitum.
Goðasteinn
03