Goðasteinn - 01.06.1975, Page 20

flökkufiskur frá öðrum vatnasvæðum nær eða fjær. Meðan ekk-
ert er gert fyrir Ósinn, svo sem með því að flytja í hann seiði og
rækta upp nýjan stofn, þarf enginn að búast við því að veiði
glæðist þar á ný. Til þess þarf félagslegt átak um ræktun í stað
rányrkju. Allt það klak, sem átti sér stað í lækjum, er búið að
vera vegna skurða, sem grafnir hafa verið um Mýrarnar í þurrk-
unarskyni. Árnar renna í Ósinn á leirum og gljám, hann hættur
að verða bakkafullur á haustin og enginn silungur heldur til
staðar að ganga upp í árnar, þótt hann ætti greiðari leið í þær.
Það væri fróðlegt að sjá, hvað gerðist ef með félagslegu átaki
yrði hafist handa um að sleppa nokkur þúsund seiðum í Ósinn
og leyfa þeim að komast í sjó, ætli sú yrði ekki raunin, að nýtt líf
skapaðist í Ósnum, en þá yrði jafnframt að gera því mögulegt að
komast upp í árnar til hrygningar líkt og áður var.
FÓRNARSIÐIR I VESTMANNAEYJUM
Alkunn er fórn fuglaveiðimanna í Vestmannaeyjum til Sker-
prestsins. Offur hans var peningur, sem lagður var í steinþró á
Súlnaskeri. Átti Skerpresturinn þá að vernda fólkið, sem fór upp
á Skerið, ef brimaði sjó cða gegn annari óheill. Skildingarnir, sem
lagðir voru í þróna, voru jafnan horfnir næst, er að var komið.
Börn, sem fóru til berja í Hraunið í Vestmannaeyjum, létu
fáein ber í byrjun tínslu í holu í Dropstein sem einskonar offur.
Líklega mun það hafa verið gert til góðrar berjasprettu næsta
sumar.
Um þetta má lesa í ritum Sigfúsar M. Johnsen fyrrv. bæjarfógeta
í Vestmannaeyjum. Sjálfur segist Sigfús hafa sem barn sett ber í
Dropstein fyrir innan Hástein.
18
Goðasteinn