Goðasteinn - 01.06.1975, Qupperneq 47

þetta sinn lagðist ég ekki rúmfastur og ekki heldur so ég gæti
ekki unnið. Fór ég þá í vinnu í bakaramóinn. Björn hét sá, er fyrir
honum var, ofan úr Kjós. Mjög litlar afgangs leifar voru eptir
um vorið.
So um sláttinn að Fossá í Kjós til Jóns Grímssonar, 10 krónur
um vikuna, er ég tók í kindum og peningum. Um vorið var ég hjá
Pétri Valgarðssyni til húsanna eða foreldrum hans, en eptir sláttinn
var ég um haustið á Fossá og veturinn suður á Seltjarnarnesi hjá
Ólafi stóra, sem so var kallaður, því hann var bæði stór og sterk-
ur en ekki að sama skapi lánsamur, því hann drakk töluvert af
víni og dó þegar. En þetta sama haust og ég var hjá Ólafi þurfti
ég mjög mikið að útrása mig, fara austur í Rangárvallasýslu að
sækja dót mitt, því ég ætlaði það fyrsta að flytja mig suður og
gerði það líka.
Mig langar að geta þess, þegar ég reri suður á Nesi með Ólafi
heitnum stóra, sem so var kallaður. Ég lagði mér allt til nema
vökvun og kaffe og fiskaði allvel. En þegar til kom og fiskur
minn var látinn inn, setti Ólafur mér allt so dýrt, er ég þáði af
honum, að ég gekk slyppur frá. Einn róður reri ég með Ólafi, er
nú skal greina: Við rerum þá sem aðrir í blíðskaparveðri um
morguninn en fórum ekki nema í djúpið og leituðum þar. Hinir
fóru flestir lengra og til Sviðs. Við leituðum og sátum í djúpinu
og urðum elcki varir. Segir þá Ólafur framímanni að taka stjórann
en hann kvaðst ekki geta snúið sér við fyrir stórri slorskrínu, sem
framí var, sagðist vera góður með að setja útúr skrínunni, og sagði
Ólafur hann mætti það, því þeir voru byrgir af hrokkelsum.
Framímaður setur útúr skrínu sinni en fer so að taka í stjórafærið,
en þá verður Ólafur var og nær þessari skepnu og segir: ,,Ég
ætla að reyna aptur“ og verður fastur. „Renni þið, drengir, hér er
einhver ranglingur.“ Við renndum þegar allir og hlóðum á auga-
bragði. Hann varð þarna vitlaus á slógið úr skrínunni, og rerum
í land í blíðskaparveðri. Mér varð þá að orði: „Hægt er að taka
við, þegar að er rétt.“
Ég verð að bregða mér sem snöggvast í bók minni austur eða
suður í Landeyjar. Ég var þar upp alinn og þekkti þar marga
unga og gamla, nýta og ónýta menn að fornu og nýju. Það eru
Goðasteinn
45