Goðasteinn - 01.06.1975, Síða 50

Nú var farið að kaupa við í húsið af alefli. Húsið var formað
14 álnir á lengd, 9 á breidd. Hvað mikið Sigurður hafði frá sjálf-
um sér, er mér ókunnugt. I þennan mikla hússkrokk þurfti miklu
me.iri peninga. Nú fram af þessu sagði ég mig úr byggingu á móti
Sigurði vegna þess, að ég sá mér ekki neitt fært. Bauð mér síðar og
beiddi sjálfur Jón Guðmundsson Þjóðólfsútgefari að gera skilmála
okkar Sigurðar á milli, sem voru þeir, að Sigurður smiður átti, ef
hann vildi, verða eigandi að hússkrokki þessum með því að borga
mér áfallandi rentur, 100 dali árlega. Þetta gjald treysti Sigurður
sér ekki að borga. Beiddi hann síðan Eyþór Felixson að ganga
í þetta kaup á húsinu, sem og Eyþór gerði. Var því úr þessu
Sigurður laus allra mála, einnig ég, við allt þetta byggingarstrit.
Eyþór og ég áttumst því við um þá 600 dali, sem komnir voru í
húsið. Nokkuð af þessum peningum átti Pétur Valgarðsson hjá
mér, sem ég so borgaði. 200 dali lánaði ég Sigurði fangaverði,
sem ég að sönnu fékk borgaða með því að taka útúr búðinni til
að éta út, og var ég þá aldrei einn um úttektina. Það, sem eptir
stóð hjá Eyþór, sem voru 200 dalir, gerði ég sama við, og fundust
mér þeir dalirnir langbestir, sem mér auðnaðist að éta út, en
það var svo mikið langt frá, að allar þessar fallegu eigur færu
so vel. Má hér sem optast sannast: Auðurinn er góður þeim,
sem mcð hann kann að fara, hinum er hann eins og rögum manni
langt vopn. Hefði ég nú verið einn um á Islandi að eyða og spenna,
þá væri Iandi voru betur varið en er. Samt fegrar það ekkert
minn málstað.
Um þessar mundir fór ég að leigja hjá Páli Bjarnasyni í Skál-
holtskoti í Reykjavík. Páli þessum þótti nú alltaf gott í staupi,
það var hans mein og gat ekki gróið ncma með dauða. Um þær
mundir ríkti mikill drykkjuskapur í Reykjavík, sem ég hygg ennnú
ekki vera úti. Með Páli fór ég einu sinni austur í Tungur og
fórum þá að kaupa fé handa okkur að vetrinum. Mig minnir,
að ég keypti 5 kindur, og varð ég að taka til láns hjá Pétri Val-
garðssyni 30 dali. En Páll hafði töluvert að bókum, er hann tók
til láns hjá Agli bókbindara, og höfðu ekki komið þar öll kurl
til grafar, hvað borgun þá snerti.
Ég fór opt í vegabætur, þegar ég var í Skálholtskoti og gekk
48
Goðasteinn