Goðasteinn - 01.06.1975, Side 67

Úr sendibréfum
Hálfdánar Arasonar
I
Sævarhólar voru austasta jörð í Suðursveit og lagðist í eyði
vegna Heinabergsvatna, sem þá flæddu þar yfir. Seinast bjuggu
þar Jón Þorsteinsson og Steinunn Stefánsdóttir, foreldrar Guðna
heitins skósmiðs og greiðasölumanns á Höfn og þeirra bræðra.
Þau fóru þaðan 1892. Bæjarhús Sævarhóla voru skammt frá sjó.
Eitt sinn skeði það, að kona var þar í eldhúsi, eftir að dimmt
var orðið. Birtist þá allt í einu selur í eldhúsdyrunum. Konunni
varð bilt við en á þó að hafa sagt: „Andi hefur hvorki hold né
bein og því slæ ég þig,“ sem hún gerði, og selurinn lá dauður.
Ég held að þetta hafi gerst, þegar Árni Eiríksson bjó á Sævar-
hólum.
II
Stararsvæðurnar á Fagurhólsmýri í Öræfum minna mig á Safa-
mýri í Rangárvallasýslu. Þó var ekki eins blautt í svæðunum,
því hægt var að slóða heyinu upp á bakka, sem er sæmilegt þurr-
land, en þar var til allt að því eins mikið gras en þá á um hné-
djúpu vatni, og grasrótin seg nokkuð undan fæti. Þar var hægt
fyrir einn mann að slá allt að 20-30 hestburði á dag og jafnvel
meira, Slóðað var þannig, að löng kaðallykkja var sett fyrir
skáraendann og fest aftan í hest og síðan dregið á þurrt. Tveir
menn fylgdu skára til að passa heyið í slóðanum, og einn teymdi
hestinn. Mig minnir að allt að 3 baggar væru mest í hverjum
skára og var þá þungt fyrir hestinn, svo hann blés af mæði.
Goðasteinn
65