Goðasteinn - 01.06.1975, Qupperneq 95

Ólafur Ormssnn:
Hugsað til horfinna
stunda
„Inn milli fjallanna, hér á ég heima,
hér liggja smaladrengsins léttu spor.“
Mikið finnst mér þetta litla, hugnæma ljóð túlka vel tilfinning-
ar okkar, sem komin eru á gamals aldur og höfum verið svo hepp-
in að lifa „æskunnar indæla vor” í faðmi íslcnskra fjalla en orðið
svo að hverfa fyrir rás viðburðanna til annarra staða.
Vafalaust hefur cngin kynslóð, sem vaxið hefur upp á Islandi,
lifað slíka breytingatíma og sú, sem fædd er á síðustu tugum 19.
aldar og i byrjun þessarar. Verkmenning öll var þá svo til að
mestu óbreytt frá því, sem hún hafði verið um aldir, erfiðleikar
miklir og fátækt almenn. Þó var nú heldur að bjarma af nýjum
degi til framfara á ýmsum sviðum. Þjóðin var bjartsýn, og skáldin
kváðu kjark i hana með sínum ágætu ljóðuin, sem hvert barn lærði
og allir sungu við flest tækifæri, er komið var saman.
Já, víst voru erfiðleikar margir, en þjóðin neytti allrar orku til
að sigrast á þeim og þroskaðist við hvern unninn sigur. Öneitan-
lega hefur flest brevst til batnaðar, þótt einnig hafi ýmislegt tap-
ast í þessu umróti, sem cnn hefði mátt lifa. Nú skemmtum við
okkur í ellinni við að gjöra samanburð í huganum á því, sem var,
og hinu, sem er í dag.
Þegar ég nú á því Herrans ári 1971, nánar tiltekið 26. júní,
þeysi eftir rennsléttum veginum austur Markarfljótsaura á leið
Goðasteum
93